» اشعارامام رضا(ع)

امام رضا(ع)-مدح ومناجات

آخر که دیده جامه ی زیبایی از گدا؟

داری مگر توقع آقایی از گدا؟

مردم مرا به فقر ومذلت شناختند

کی ذکر خیر آمده درجایی از گدا

من آبرو نداشته امتا دهم به باد

نبود عجیب شهرت رسواییاز گدا

جز تو کسی دگر ندهددرهمی به من

تنها درِ تو کرده پذیراییاز گدا

از یمن یک نگاه کریمانه ی شما

من دیده ام مقام مسیحاییاز گدا

در بین بارگاه تو ای حضرت رئوف

آقا فقط تو بودی ودریایی از گدا

امشب قلم دوبارهبه نامت نفس کشید

این یاکریم بازبسوی حرم پرید

آقا فدای آن قد و بالای محشرت

جانم فدای صورت زیبایی دلبرت

تو بیشتر بدون طلبمی کنی کرم

عادت نموده ام به عطای مکررت

روزی هزار وعده بهمن دانه می دهی

اینگونه جلد می کنی آقا کبوترت

فرمان داور است همان حکم نافذت

لوح خدا کتیبه ی امرمقدرت

بی فاصله نگاه تو برچشم ایزد است

بالابری اگر که برای دعا سرت

از آن زمان که حضرت حق گفت فاسجدوا

در سجده مانده اندملائک برابرت

ایل و تبار من همگیریزه خوار توست

روزی ما ز شهریه های مقررت

آقا تو را به جان جوادت ترحمی

یک جلوه ی دوباره نماجان مادرت

دست گدای رو سیهترا تو باز کن

آقا مرا ز غیر خودتبی نیاز کن

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : 1 فروردين 1387برچسب:شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,,

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» علیرضا قزوه

امام رضا(ع)-مدح و ولادت

سلام بر تو اماما، تو را سلام، امام!

شکسته ایم ز داغی بزرگ امام، امام!

غریب را ننوازد مگر امام غریب

غریب آمده ام پیش تو سلام ، امام!

غلام حلقه به گوش تو ماه و خورشیدند

متاب روی از این کمترین غلام ، امام!

قصیده دارم و چشم انتظار اذن توام

اجازتیکه بخوانم تو را به نام ، امام!

بجزمقام "رضا" از رضا طلب نکنم

فقیرحالم و مستغنی از مقام، امام!

مرادلی ست که پیدا نمی کنم آن را

دلی که گم شده در موج ازدحام، امام!

غم غریبی و اندوه کودکان، تب مرگ

گلایه از که کنم؟ شکوه از کدام؟ امام!

اگرچه شب شب شادی ست، دل عزادار است

بگوکه خنده حلال است یا حرام؟ امام!

تویی که زهر جفا خورده ای ببین ما را

زمانه زهر جفا می کند به جام، امام!

تویی جواز نماز دل شکستۀ من

تویی رکوع و تویی سجده و قیام، امام!

تویی که واسطه العقد آل یاسینی

تویی حلاوت ذکر علی الدوام، امام!

توشرط عشقی و بر کوه های نیشابور

خدانوشته به فیروزه این پیام، امام!

دراین مصیبت عظمی چه جای مولودی

شکستپشت من و قامت کلام، امام!

شکستهپشت مدینه ،شکسته پشت بقیع

شکسته ست دل مسجدالحرام ،امام!

دراین سپیده که میلاد آفتابی توست

بخوان شکسته دلان را به بارعام، امام!

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» امام رضا(ع)

امامرضا(ع)-مدح و ولادت

بااین که پر شده قلم از واژه های تو

طبعمنمی کشد چه بگویم برای تو

لکنتگرفته است زبان قصیده ام

ماندمچگونه شعر بریزم به پای تو!

جامانده از شتاب تو این پای ناتوان

دستمنمی رسد به غبار عبای تو

اینبار کرم کن و مضمون نو بده

تایک غزل شوم، بپرم در هوای تو

ازآن سوی ضریح به سویم اشاره کن

شبهای تار شعر مرا پر ستاره کن

امشب دوباره شور تغزل گرفته ام

حس شروع نغمه بلبل گرفته ام

مثلنسیم روی چمن ها دویده ام

هرجا رسیده ام خبر از گل گرفته ام

بردامن همیشه بهاری و سبز تو

بانور اشک دست توسل گرفته ام

ازآسمان برای همه ناز می کنم

تاگنبد طلای تو پرواز می کنم

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» اشعارولادت امام رضا1

مام رضا(ع)-مدح وولادت

دوباره مادر احمد پیامبرزاده

و یا که بنت اسد حیدریدگر زاده

و یا که فاطمه شبّیریا شبر زاده

یم وسیع ولایت مگرگهر زاده

ستاره ی فلک موسویقمر زاده

که نجمه بر پسر فاطمهپسر زاده

نگاهدار زهر چشمبد، خدایش باد

رضاست این! پدرو مادرم فدایش باد

دوباره زلف عروس سخن شکن شکن است

شب ولادت روح خرد به ملک تن است

وجود، غرق یم نور وجه نور وجه ذوالمن است

مه مبارک نجمه چراغان جمن است

دهان چو درج وثنای رضا دُرِ سخن است

رضا که نام، علی کنیه اش ابوالحسن است

زهی جمال خدا لاالهالاّ هو

سلام بر گُل رخسارضامن آهو

سلام باد به نجمه درودبر قمرش

درود باد بر این مادرو بر این پسرش

فدای این پسر و جدّو مادر و پدرش

ستاره ای که بود آفتاب،خاک درش

زهی به عارض از آفتاب خوب ترش

گرفته همچو کتاب خداپدر به برش

زبان گشوده و اوصافاو شماره کند

وضو گرفته که برعارضش نظاره کند

الا که آینه ی کبریاستاین مولود

برید سجده که روی خداستاین مولود

تمام آینه ی مصطفاستاین مولود

حقیقت علی مرتضاستاین مولود

امام سلسله ی انبیاستایم مولود

گل بهشت محمّد، رضاستاین مولود

به نجمه و به گلسرخ دامنش صلوات

به سیّد رسل و پارهی تنش صلوات

وجود بسته به یک گوشهی نظاره ی او

فراتر از عدد، اوصافبی شماره ی او

وجود، غرق یم رحمتهماره ی او

کشند شمس و قمر و منّتاز ستاره ی او

صعود نور بر افلاکاز مناره ی او

هزار معجزه پیدا بهیک اشاره ی او

کسی به کشور بیمرز دل امیر شود

که با اشاره اوشیرِ پرده شیر شود

موّحد است و کسی نیستمثل و مانندش

خدا یگان همگان دستبوس و پابندش

به چهره عارض نادیدهی خداوندش

هماره نور خدا می دمدز لبخندش

جواد و جود، کنار همندفرزندش

گدا و شاه به هنگامجود خرسندش

پناه شیعه سه جادر صف معاد است این

رؤف آل محمّد ابوالجواداست این

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : 1 فروردين 1387برچسب:ولادت امام زمان,امام حسین,مدح امام حسین,شعرامام حسین,روضه امام حسین,شعرولادت امام زمان,اشعارولادت حضرت مهدی,صاحب الزمان,ولادت,اشعارولادتی,,

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» امام رضا(ع)

امام رضا(ع)-مدح ومناجات

ما سوی تو از روز الستآمده ایم

با جلوه و جان حق پرستآمده ایم

ما را به کرامتی دگرمهمان کن

امروز همه کاسه بهدست آمده ایم

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» امام رضا(ع)

امام رضا(ع)-مدح وولادت

باز در عرش خدا ولوله بر پا شده است

دری از عرش به سمت دل ما وا شده است

ازدحام است درِ بیت امام هفتم

جن و انس و ملك آنجاست چه غوغا شده است

همگی با دلتان راهی آنجا بشوید

همه تبریك بگویید كه بابا شده است

آنكه عالم همگی محوجمالش هستند

به رخ گل پسرش محوتماشا شده است

آمده آنكه نوشتند شبیه زهرا

پارۀ جان و تن حضرت طاها شده است

پسر حضرت موسی به جهان آمده و

پا ركابش همه جا حضرت عیسی شده است

السلام ای همه جاحضرت خورشید شده

روز میلاد تو درهر دو جهان عید شده

با تو هر روز خراسان به خودش می بالد

نه خراسان همه ایران به خودش می بالد

نه خراسان و نه ایران به خداوند قسم

همۀ عالم امكان به خودش می بالد

چونكه روی لب تو لحظه به لحظه جاریست

ثانیه ثانیه قرآن به خودش می بالد

منتصب بر تو شده گنبدو ایوان طلا

این شده گنبد تابان به خودش می بالد

من قسم می خورم این واژه برازندۀ توست

با شما واژۀ سلطان به خودش می بالد

چونكه در گوشۀ ایوان تو جا خوش كرده

بر سر خوان تو مهمان به خودش می بالد

یوسف ان در دو سرامحو رخ ماه توأند

پادشاهان جهان بندۀدرگاه توأند

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» امام رضا(ع)

امام رضا(ع)-مدح ومناجات

خاطرم هست گریه ی مادر

حال و روز مرا به هم می ریخت

قطره قطره نمای گنبدتان

از دو چشمان مادرم می ریخت

منم آن کودکی که صدهابار

گم شدم در میان زائرها

کاش پیدا نمی شدم هرگز

مثل قافیه های شاعرها

یادتان هست اولین دفعه

ذوق کردم برای گلدسته؟

من همان کودکم که بالطفت

قد کشیدم به پای گلدسته

پایِ بستِ حرم شدمپابست

دل خود را به پنجرهبستم

آنقدر از شرابخانه ی تو

آب انگو خورده ام مستم

تا میان حرم رسیدماز -

قید و بند جهان شدم آزاد

آدم احساس می کند شاه است

بعد سجده میان گوهرشاد

تو و ایل و تبار توسلطان

بنده ی بنده زاده ات هم من

سرور خانواده ی منتو

نوکر خانواده ات هممن

هرکجا خورده ام زمین گفتم

"یار بی دستیام امام رضاست"

بارها گفته ام فقیرم من

"همه ی هستی امامام رضاست"

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : 1 فروردين 1387برچسب:ولادت امام زمان,شعرولادت امام زمان,اشعارولادت حضرت مهدی,صاحب الزمان,ولادت,اشعارولادتی,,

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» ولادت حضرت معصومه(س)

ای مظهر عصمت خدا معصومه
کن مرحمتی به سوی ما معصومه
ازما تورضا باش به جان زهرا
ای نام برادرت رضا،معصومه

آنکه قبرش به قم سنگر عصمت است
بهرایرانیان باعث رحمت است
ماهمه ریزه خوار، او ولی نعمت است
مظهر عصمت کبریا خوش آمد

ای روح محبت که به قم قائمه ای
یادآور زهد و عفت فاطمه ای
معصومه و خواهر محبوب رضا
اوعالم اهلبیت و تو عالمه ای

بپوشانید چشم ای اهل معنا
که آید عصمت باری تعالی
خدا افزوده لطف خود به مردم
که آید حضرت معصومه درقم

ای که به قم قدر و بها داده ای
کشور ما را تو صفا داده ای
نام تو بر قلب صفا می دهد
روضه تو بوی رضا(ع)می دهد

------------

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : دو شنبه 18 شهريور 1392برچسب:عکس,عکس طبیعت,عکس منظره ,عکس,عکس طبیعت,عکس منظره ,عکس,عکس طبیعت,عکس منظره ,عکس,عکس طبیعت,عکس منظره ,عکس,عکس طبیعت,عکس منظره ,عکس,عکس طبیعت,عکس منظره ,عکس,عکس طبیعت,عکس منظره ,عکس,عکس طبیعت,عکس منظره ,,

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

کرامت هست آن جایی که سائل می شود پیدا

اگر چه دست و پـا گم می شود، دل می شود پیدا

گره از مشهد و قم وا نگشته بر نخواهد گشت

برادر خواهری اینگونه مشـکل می شود پیـــدا

ز هر دلــشوره ای دل را به دریــای تو باید زد

که قدر اشک از امواج ساحل می شود پیدا

دل ایران ز لطف سایه ی خورشید مشهد گرم

و قم همشیره اش چون ماه کامل می شود پیدا

دو دلبر از جناب حضرت موسی بن جعفر چون

حسین و زینبی حیدر شمایل می شود پیدا

بدون زهر هم معصو مه ی دور از رضا می مرد

مـــثالش زینـب کبـــری، دلایـــل می شود پیــدا

---------------------------------------------------------

امام رضا(ع)

ای کاش حرم بودم و مهمان تو بودم

مهمان تو و سفره احسان تو بودم

یک عمر گذشت و سر و سامان نگرفتم

ای کاش فقط بی‏سر و سامان تو بودم

تا چشم گشودم به دلم مهر تو افتاد

زآن روز چو آهوی بیابان تو بودم

طوفان عجیبی است غم عاشقی تو

چون موج اسیر تو و طوفان تو بودم

ای گنبد تو عشق، من خسته دل ای کاش

چون کفتر پر بسته ایوان تو بودم

یک پنجره فولاد دلم تنگ تو آقاست

ای کاش که زوار خراسان تو بودم

----------------------------

نوع مطلب : <-CategoryName-> |

» عناوين آخرين مطالب

شعرطنز برای استادروانشناسی (جناب کاردهی )سروده علمدار(جهان میهن)
شعرولادت حضرت زینب سروده علمدار(جهان میهن )بهمن ماه 1393
عکس های مربوط به شاعروذاکراهل بیت برادر حاج مهدی جهان میهن می باشد ایام آذرماه (صفرواربعین)1393 نجف
فایل اشعارمحرم به تفکیک 10شب سروده شاعرومداح اهل بیت برادرحاج مهد ی میهن (علمدار)
اشعارمجلس ترحیم -سنگ قبر
اشعارروز عرفه.ومحرم33
اشعارروز عرفه3
اشعارروز عرفه
اشعارروز عرفه
عیدسعید فطر
اشعاروداع بارمضان
شعرسینه زنی تک شهادت امام کاظم (ع)-سروده شاعراهل بیت برادرحاج مهدی جهان میهن(باسبک عالی وجدید)
شعرچاوشی -سروده شاعراهل بیت برادرحاج مهدی جهان میهن(باسبک عالی وجدید)
شعرسینه زنی تک -سروده شاعراهل بیت برادرحاج مهدی جهان میهن(باسبک عالی وجدید)
طنز شب زن ذلیل
شعرظنززن ذلیلی
متن اشعارولادت امام سجاد(ع)وامام حسین(ع)وحضرت عباس(ع)
متن اشعارولادت امام سجاد(ع)وامام حسین(ع)وحضرت عباس(ع)

.: : پایگاه شعربیت الائمه :.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایگاه اشعارمذهبی بیت الائمه بوده وهرگونه کپی برداری باذکرنام منبع بلامانع است ....