سرچشمه ی تمامی اندیشه های ناب                               دانش پژوه مدرسه ی عشق بو تراب

 اوصاف پاكتان چقدر بی نهایت است!                                   یك خط ز مدحتان شده موضوع صد كتاب

 شك كرده ایم! اهل زمین باشی ای عزیز                             ای جلوه ی جلال خدا در پس حجاب

 امشب دوباره حضرت خورشید اهل بیت                               از ماورای فاصله ها بر دلم بتاب

 ما را دعا كنید همین لحظه از بهشت                                  آقا دعایتان همه دم هست مستجاب

 این چهره ی سیاه مرا هم نگاه كن                                      شاید به یاد آوریم در صف حساب

 من از پل صراط جزا با نگاهتان                                              مانند باد می گذرم تند و پر شتاب

 ساعی ترین مدرس آداب زندگی

 شیوا سخن، مفسر آیات بندگی

قله نشین دانش و دین، ای طلایه دار                                      كاوشگر رموز سماوات كردگار

تیغ كلام نغز شما در مناظره                                               پی كرده است مركب دجال روزگار

هر كس كه خواست پیش شما قد علم كند                           گشته میان معركه ی بحث تارومار

كوه بزرگ حادثه را بر زمین زدی                                           انگشت بر دهان شده این چرخ كجمدار

این چه تواضعی ست امام فرشته ها!                                 داری به پای خویش دو نعلین وصله دار

آقا شما كه واسطه ی فیض عالمید                                    حیف است مانده اید در این شهر بی بهار

ای كاش سمت كشور ما هم می آمدی                                پس لااقل به خانه ی قلبم قدم گذار

ای خضر مست میكده ی چشمه ی حیات

من تشنه ام‌‌ ـ شبیه خودت ـ تشنه ی فرات

آموزگار مبحث جغرافیای دین                                             استاد فقه و خارج دانش سرای دین

دار و ندار زندگی ات را تو ریختی                                        تا آخرین دقایق عمرت به پای دین

از ابتدای كودكی ات خونجگر شدی                                    زخم زبان و طعنه شنیدی برای دین

با خشت خشت اشك نماز شب شما                                مستحكم است تا به ابد پایه های دین

ای یادگاركرببلا، زیر كعب نی                                سهمی عظیم داشته ای در بقای دین

دیدی سر بریده ی عباس را به نی                                    بر شانه ی كبود نهادی لوای دین

از نای زخم خورده تان می رسد به گوش                            در مجلس یزید، صدای رسای دین

با اشك و آه، شعله به آیینه می زدی

عمری به یاد كرببلا سینه می زدی

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : یک شنبه 21 مهر 1392برچسب:امام باقر,شهادت امام باقر,شعرشهادت امام باقر,هیئت زینبیون,امام باقر,شهادت امام باقر,شعرشهادت امام باقر,هیئت زینبیون,امام باقر,شهادت امام باقر,شعرشهادت امام باقر,هیئت زینبیون,امام باقر,شهادت امام باقر,شعرشهادت امام باقر,هیئت زینبیون,امام باقر,شهادت امام باقر,شعرشهادت امام باقر,هیئت زینبیون,امام باقر,شهادت امام باقر,شعرشهادت امام باقر,هیئت زینبیون,امام باقر,شهادت امام باقر,شعرشهادت امام باقر,هیئت زینبیون,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

اى كه احمد مبتلاى روى توست
خرّمىِ باغ زهرا بوى توست

 اى تمام اهل عالم سائلت
لعن و نفرینِ خدا بر قاتلت

 اى كه علم از تو دو عالم یافتند
از چه رو قلب تو را بشكافتند

 دور از رسم مودّت مانده ‏اند
مردم جاهل یهودت خوانده ‏اند

 اشك صادق در غمت جارى شده
گوییا زهر عدو كارى شده

 استخوان هاى تو را فرسوده ‏اند
از چه پاهایت ورم بنموده‏ اند

اى شده رخسار پُر نور تو زرد
كى توان درك غریبى تو كرد

 باز برخیز اى عزیز مصطفى!
گو تو یا زهرا به امید شفا

 آبروى هر دو عالم اسم توست
رخت احرامت كفن بر جسم توست

 اى كه امرت بر عزا بنموده ‏اى
از مدینه تا مدینه بوده‏ اى

 خون رگ هاى بریده دیده ‏اى
در كنار عمه ‏ات رنجیده ‏اى

آشنا هستى تو با سوز عطش
تشنه بودى خود در آن روز عطش

 كام خشك شیر خواره دیده‏ اى
حنجرى را پاره پاره دیده ‏اى

 ناظر آن دست هاى بسته ‏اى
شاهد آن كودكان خسته ‏اى

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : یک شنبه 21 مهر 1392برچسب:باقر,اشعارشهادت امام باقر,شعرامام محمدباقر,هیئت زینبیون,باقر,اشعارشهادت امام باقر,شعرامام محمدباقر,هیئت زینبیون,باقر,اشعارشهادت امام باقر,شعرامام محمدباقر,هیئت زینبیون,باقر,اشعارشهادت امام باقر,شعرامام محمدباقر,هیئت زینبیون,باقر,اشعارشهادت امام باقر,شعرامام محمدباقر,هیئت زینبیون,باقر,اشعارشهادت امام باقر,شعرامام محمدباقر,هیئت زینبیون,باقر,اشعارشهادت امام باقر,شعرامام محمدباقر,هیئت زینبیون,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

در درون سینه می سوزد دل شیدای من
ای خدا دریای خون شد سینه سینای من

 همچو شمعی پیکرم از آتش و غم آب شد
کین زهر آلوده آتش زد ز سر تا پای من

 پاسخ زهرا چه خواهی داد فردا ای هشام
گر بپرسد شرح امروز مرا فردای من

 از تو می پرسد به فردای قیامت مادرم
از چه کشتی یادگار روز عاشورای من

 آخر ای بیداد گر من زاده پیغمبرم
کرده مدح من به قرآن خالق یکتای من

 نیش ها را نوش می کردم من از نیش قلم
از چه گشتی سد راه فکر روشن رای من

 تشنه لب جان می دهم چون جد مظلومم حسین
تا به عالم زنده ماند شیوه آبای من

 شاعر «ژولیده» می گوید به صد آه و فغان
در درون سینه می سوزد دل شیدای من

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : یک شنبه 21 مهر 1392برچسب:شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,شعرشهادت امام باقر(ع),امام باقر,محمدباقر,هیئت زینبیون,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |