اشعار مناجات با خدا در روز  عرفه 1390

چون خدا طالب گدا شد باز

در رحمت به روی ما شد باز

بنده شرمند خدا شد باز

او خریدار اشک ما شد باز

خبر آمد گناه می بخشم

کوه عصیان به کاه می بخشم

روز الطاف کبریا عرفه

مژده بخشش و عطا عرفه

روز مهمانی خدا عرفه

السلام علیک یا عرفه

من از ماه تو به جا ماندم

بنده ای دور از خدا ماندم

به سرم آمده بلا چه کنم

گشته ام سخت مبتلا چه کنم

به خودم کرده ام جفا چه کنم

نپذیری اگر مرا چه کنم

هیچ کس همچو من نمی خواهد

عبد توبه شکن نمی خواهد

من زمین خورده ام مرا نزنید

عبد افسرده ام مرا نزنید

در گنه مرده ام مرا نزنید

پی به خود برده ام مرا نزنید

تو ببین عذر اشتباه مرا

به رویم نزن گناه مرا

نشود تا که بنده ات رسوا

خوب و بد را ز هم مساز جدا

درهم اینبار هم بخر ما را

تو رو رد کردن گدا هیهات

ورنه من از خجالت آب شوم

مپسند پیش کَس خراب شوم

گر ندارم بها، نگهدارم

گوشه این سرا نگهدارم

تو بیا از خطا نگهدارم

تا رَوَم کربلا نگهدارم

تا که روزی به پای تو آیم

با شهادت به پای تو آیم

جبل الرحمة کوه عشق و صفا

عرفات از حضور تو زیبا

ای دل آرام خیمه تو کجاست

وعده ما روضه سقاست

نرسیدم اگر به مهمانی

قبولم نما به قربانی

کاروانی که لاله ها دارد

ای خدا عزم کربلا دارد

کوفه در سر چه نقشه ها دارد

شهر مکر است و ماجرا دارد

گل زینب کجا و سُم و اسب

 . . .

اَللَّهُمَّ اجْعَلْنى‏ اَخْشاکَ کَانّى‏ اَراکَ، وَاَسْعِدْنى‏ بِتَقویکَ، وَلا تُشْقِنى‏ بِمَعْصِیَتِکَ،

اشعاری در حجران حضرت حجت ^{(عجل الله تعالی فرجه شریف)}

یاد آقا که احرام سپیدش پیداست

یاد آن یار سفر کرده که لطفش با ماست

آنکه از ترویه اش حِجر و حَجَر مسرورند

آنکه هنگام طوافش خود کعبه شیداست

آنکه از غیبت او غصه فراگیر شده

آنکه بیش از همگان منتظر او زهراست ^{(سلام الله علیها)}

آنکه امروز اگر گوشه چشمی بکند

آنچه آدم طلبد از در این خانه رواست

پسر حضرت نرجس که فدایش گردم

آنکه در مکه اگر هست دلش کرب و بلاست

یاد او هستم و ناله بزنم با آقا

عفوک عفوک یا رب به حسین زهرا

اشعار مصیبت حضرت مسلم ابن عقیل ^{(سلام الله علیه)}

اینجا رسیده ام که مرا مبتلا کنی

بر حال روز ناظر خود چشم وا کنی

ای دلبر غریب مبادا که لحظه ای

بر وعده های کوفی شان اعتنا کنی

این کوچه گردی عاقبتش درد سیلی است

باید به رنج فاطمه ام آشنا کنی

سنگم اگر زنند دل از تو نمی کَنم

تا که ز لطف گوشه چشمی به ما کنی

برگرد جان خواهرت آقا که دیر نیست

با خنده های حرمله و شمر تا کنی

اینجا که بار مرکبشان تیر و خنجر است

بهتر که فکر حَنجر مه پاره ها کنی

خوب است از اضافی پیراهنی که هست

معجر برای دختران . . .

اشعار روضه حضرت سقا  

ای که با دست تو واشد گره از کار عمو

علقمه کاش بیایی بشوی یار عمو

دست من گشت جدا مشک روی خاک افتاد

ز تو شرمنده شده دیده خونبار عمو

ز تو و مادر تو شرم فراوان دارم

که نشد آب بیارم گل بی خار عمو

دل پدید آر که هر جا بروی می آیم

تو مترس از ستم دشمن خونخوار عمو

من قمر هستم و با نور رخت می پوشم

که حفاظت ز تو عمه بُود کار عمو

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : چهار شنبه 9 مهر 1393برچسب:اشعارشب نهم محرم ,اشعارابلفضل ,شعرحضرت عباس ,اشعارتاسوعا,اشعارشب نهم محرم ,اشعارابلفضل ,شعرحضرت عباس ,اشعارتاسوعا,اشعارشب نهم محرم ,اشعارابلفضل ,شعرحضرت عباس ,اشعارتاسوعا,ررررررررر,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |