امام حسین (ع)

تو سفینه النجاتی    ساقیِ آب حیاتی

کشته امر به معروف    تو قتیل العبراتی

الگوی هر مسلمانی    فدای دین وقرآنی برجسم عالمی جانی

یا مظلوم ابی عبدا...

هرموقع میام به روضه        رنگی از خدا میگیرم

آخرِش مثل شهیدا                 از تو کربلا میگیرم

میکُشی تو مرا آخر               ای گل لاله ی پرپر

ثارالله ، دلبر بی سر         یا مظلوم ابی عبدالله

************************************ 

حضرت مسلم (ع)

بر درخت آرزوهام          غربت وغم زد شکوفه

جانِ زهرای(س) سه ساله     یاحسین میا به کوفه

مسلِمِت بی کس وکاره    بارون از دیده میباره

معراجش بر سر داره....

یا مظلوم ابی عبدا...

 نیمه شب در کوچه های            کوفه تنها و غریبم

غصّه دارِ غربتِ تو              هستم ای یار و حبیبم

من که جان بر لبت هستم    فدای مکتبت هستم

محزونِ زینبت هستم    یامظلوم...

******************************** 

 ورودیه

رِزق عالم تا قیامت                         سوز و غربت و بلا شد

حاجیِ امّ اَبیها                                        واردِ کرببلا شد

بارَد از دیده ها باران                           آمده موسمِ هجران

داری ای کربلا مهمان                       یا مظلوم اَبی عبدا...

از زمانی که در این دشت                     قافله شد کربلایی

    حضرت ام المصائب                            کرده احساس جدایی

گوئیا بیند آن خواهر                     در مقتل پیکری بی سر

مجروح و لاله گون حنجر               یا مظلوم ابی عبدالله 

 ****************************** 

حضرت رقیه(س)

آخَرِش معلوم شد امشب                       برکاتِ گریه هامون

عمّه جان بیا که از راه                       رسیده مهمون برامون

پیش این دختر تنها                             مهمونی اومده بابا

رو لبش ذکر یا زهرا                            یامظلوم اب عبدا...

باباجون منِ سه ساله                       گناهم بگو چی بوده

همه ی جسم نحیفم                            مِثِه مادرت کبوده

من واین ظلم تحمیلی                        پیکر و صورت نیلی

زنده شد یاد اون سیلی                    یامظلوم ابی عبدا...

*************************** 

 طفلان حضرت زینب

در برابر لعینان                          تا بِدَن برا حسین جون

دسته گلهای عقیله                        اومدن میون میدون

یا حسین سوز آواشون                 یا زهرا(س) نور سیماشون

یا حیدر ذکر لبهاشون                     یا مظلوم ابی عبدا...

هر دو مردِ  جنگ و پیکار                    هر دو محزونِ غم یار

هر دو شاگردانِ درسِ                         رزم و پیکار علمدار

سربازی جانفدا بودن                          در خطّ مقتدا بودن

لاله ی کربلا بودن                             یامظلوم ابی عبدا...

******************************* 

 حضرت عبدا...

بودم از روز ولادت                          مست و مدهوشِ امامم

عاقبت شد قتلگاهم                              بین آغوشِ امامم

عبدالله، زاده ی شیرم                       طفلم و از غمِش پیرم

دیگه از زندگی سیرم                        یامظلوم ابی عبدا...

شکر حق دستم سپر شد                   بردفاع از جانِ رهبر

باصدای کودکانه                                نعره ام انا ابنُ حیدر

یا اُمّا ذکر لبهایم                           بینِ خون غرق غمهایم

زائر روی زهرایم(س)                        یا مظلوم ابی عبدا...

************************ 

 حضرت قاسم

ای عمو جانم اَمان از                          ظلم و بیداد مدینه

سینه ام بشکسته گشت و                زنده شد یاد مدینه

کشته ی ظلم و بیدادم                    از فَرَس چونکه افتادم

با لبِ تشنه جان دادم                     یا مظلوم ابی عبدا...

فکرِ قَتلَت ای عموجان                          در سرِ اربابِ فتنه

نُقلِ دامادیِ قاسم                       سنگِ این اصحابِ فتنه

ببین این رهبر تنها               خوردم من سنگ از این اعدا

اَشهَدَم گشته یازهرا(س)                 یا مظلوم اَبی عبدا...

****************************** 

 حضرت علی اصغر

بهر حفظِ راه حقّ و                         دین پیغمبر علی جان

مثل گل بر روی دستم                   تو شدی پرپر علی جان

کُشته ی راه دین گشتی             نوحه ی مومنین گشتی

سیراب از تیر کین گشتی              لالایی ای علی اصغر...

ای هماره از خدا و                             بنده های او سلامت

با چه رویی ای علی جان                  می بَرَم سوی خیامَت

من که غمپرورت هستم                 دلخون و مضطَرَت هستم

خِجل از مادرت هستم                      لالایی ای علی اصغر...

********************************

حضرت علی اکبر

ای گل لیلا چرا تو                    گشته ای پرپر ز کینه

گِریَم از داغ غمت، ای            یوسف بشکسته سینه

گشتی ای شبه پیغمبر                  فدایِ مکتب داور

ولدی ای علی اکبر...                 ولدی ای علی اکبر

نور خورشید ولایت                 از جمالت منجلی بود

جُرمَت این بوده عزیزم               نام زیبایت علی بود

گرفتی جان بابایت                        فدای سوز آوایت

پیکر إِرباً إِربایت                        ولدی ای علی اکبر

*****************************

حضرت عباس

از جفا گشته جدا در                علقمه دست علمدار

خورده تیر فتنه ها بر                نرگسِ مست علمدار

بی همتا یا ابوفاضل                   ای سقّا یا ابوفاضل

یا مولا یا ابوفاضل...                    یا مولا یا ابوفاضل

در کنار نهر علقم                    دادی از کف راهِ چاره

شد اُمیدت نا اُمید و                مشکِ آبت پاره پاره

پسرِ بوترابی تو                      العطش را جوابی تو

شرمنده از رُبابی تو                 یا مولا یا ابوفاضل...

******************************

شب عاشورا

شام تاسوعا رسیده              خون بُوَد جاری ز دیده

از غم یک سر بُریده                    مادری قامت خمیده

می کند ناله و آوا                      همراهِ حیدر و طاها

واویلا آه و واویلا...                           واویلا آه و واویلا

ای فدای کام خشک و            تشنه ی نور دو عینم

عصرِ فردا بین گودال        می شود بی سر حسینم

واویلا کارِ دل زاره                  واویلا گوش و گوشواره

واویلا حنجر پاره                            واویلا آه و واویلا 

****************************************

عاشورا

هستم از داغ فِراقت                               زار و دلخسته برادر

سوی میدان رو ، ولیکن                              قدری آهسته برادر

الوداع یاس و ریحانم                                 الوداع جان و جانانم

الوداع یار عطشانم                                یا مظلوم أَبی عبدا...

خواهم اینک ماهِ رویِ                             بَس نِکویت را ببوسم

مادرم کرده وصیّت                                    که گلویت را ببوسم

صبری کن ای به جسمم جان                  بر سرت با لبِ عطشان

بگیرم آینه  قرآن                                      یا مظلوم أبی عبدا...

**************************************

شام غریبان

 می کشد از خیمه های                               فاطمی آتش زبانه

اهل بیت و کوهی از غم                                 کوفیان و تازیانه

 واویلا خیمه ی سوزان                                 واویلا پیکری عریان

 واویلا مادری گریان                                    یا مظلوم أبی عبدالله

حک شده در قلب تاریخ                               کینه ی مَنفورِ خولی

رأسِ شاهِ عالمین شد                                راهی تنورِ خولی

واویلا خاک  و خاکستر                                   واویلا گریه ی کوثر

واویلا ناله ی مادر                              یا مظلوم أبی عبدا...  

*****************************

*ما سینه زنهای غم عشق تو ایم      سالار زینب

مرثیه خوانان دم عشق تو ایم        سالار زینب

لطف خدا در دست عطایت   کِی میشوم قربانی برایت 

 خاکم کن آقا در کربلایت

کُلُّ خَیر ، فی بابِکَ یا حسین...

*ای که گرفتی از دعای مادرت          دستم حسین جان

من خاک پای نوکران کوی تو              هستم حسین جان

بی تو ز جان سیرم جانِ زهرا(س)          با غصه درگیرم جانِ زهرا(س)  

         من بی تو میمیرم جانِ زهرا(س)

با یادِ ، روح الَّه و شهدا      همراهِ ، سیّد علی از وفا    

  می آیم ، سینه زنان کربلا

کلُّ خیر فی بابِکَ یا حسین...

*ای که فرات از آن لبِ خشکیده ات               شرمنده باشد

بیداریِ اسلامیان با نام تو                           پاینده باشد

ای هستیَت قربانیِ دلبر    ای لاله ی زهراییِ(س)پرپر

   نُعم الامیر، ای مولای بی سر

بر نیزه ، قاری قرآن شدی    کشته گر ، با کام عطشان شدی 

    منجیِ ، اسلام و ایمان شدی

کلُّ خیر فی بابِکَ یا حسین...

منم عبدِ قدیم تو         کبوتر در حریم تو

تمنای کرم دارم           ز دستان کریم تو

تو سوز ناله های سینه زنهایی     عزیز فاطمه(س) محبوب دلهایی

حسین جانم

شقایق گونه از داغ تو دلخونم         به صحرای غم عشق تو مجنونم

ز هر در مانده و رانده شده بودم       گرفتی دست من را از تو ممنونم

نظر بنما،گل زهرا(س)                      به احوال منِ رسوا

بگیرم نور ، ز عاشورا                       کنم سیرِ رهِ تقوی

عنایت کن به ما خِیر و  سعادت                        نماز اول وقت و عبادت را

حسین جانم

منم عبد قدیم تو...

*بتابان بر دلم نور ولایت را                به عاشق کن عطا فیض شهادت را

پس از لعن و سلامِ دشمن و دلبر            بخوانم سجده ی شکر زیارت را

خدا را شکر خدا را شکر                   که من هستم گدای تو

دعا کن یا ذبیحَ الله                               شود جانم فدای تو

دعا کن تا شوم ای سَروَرِ بی سر       به راه عشق تو چون لاله ای پرپر

حسین جانم...

منم عبد قدیم تو...

*اگر چه از غم تو سینه سوزانیم                 همیشه سینه زن بهر تو میمانیم

قسم بر روضه های مادرت زهرا(س)             که در خطّ ولایت چون شهیدانیم

چو صیاد و جهان آرا                      چو آوینی ، چو همت ها

کنیم از دین حمایت ما                 به یا حیدر ، به یا زهرا(س)

به یا مهدی و لطف ربّ جبرائیل                            رسد دیگر زمان مرگ اسرائیل

حسین جانم...

منم عبد قدیم تو...

    کارم عاشقی و جنونه

                              دل از شوق دلبر می خونه  

                                            زده یاس اشکم جوونه

                                                                     آقام مهربونه

          ارباب حسین سائِلت اومده بر در تو

                               می خواد بشه عاقبت خاکیِ محضر تو

                                                تا شاد بشه قلب غمدیده ی مادر تو

                                                                                    دو عالم بُوَد نوکر تو

ارباب حسین یا حسین یا حسین یابن زهرا (سلام الله علیها)

    سرشک دو چشمام روونه

                      شدم کفتر جَلدِ خونه

                                   میده صاحبم آب و دونه

                                                                عجب مهربونه

   یک عمریه که شدم مُحرم ماتم تو

                             قربونِ اون بارون أَشکای نم نم تو

                                              شد قامت مادرت تا قیامت خمِ تو

                                                                          فدای عزا و غم تو...

          ارباب حسین یا حسین یا حسین یابن زهرا (سلام الله علیها)

  عجب قتلگاهی واویلا

                      شدی یکّه در بین أَعدا

                                 داره روضه میخونه زهرا (سلام الله علیها)

                                                      تنت روی صحرا

  ای وای از اون لحظه که تو شدی بی علمدار

                ای وای از اون لحظه که کار عترت شده زار

                                      ای وای از اون لحظه که خواهرت شد عزادار

                             یه گل بین یک عالمه خار...

ارباب حسین یا حسین یا حسین یابن زهرا (سلام الله علیها)

برخیز که شور محشر آمد                          این قصه ز سوز جگر آمد

برخیز که با نوای نی ها                        شمس و قمری نوحه گر آمد

آه...از داغ دل زینب کبری                          قلب دو عالم پر شرر آمد

برخیز...

همراه سکّان عرش اعلی                    همناله با ناله های زهرا(س)

بر غربت آن نور الهی                                 هستی بخواند نوحه عزا 

با ذکر حسین حسین حسین جان             هر جا روان شد از دیده بکا

آه...قلب همه عاشقان مولا                        در بحر غمش شناور آمد

برخیز....

خون خدا و شور شهادت                             ثارُالَّه و بی کسی و غربت

زین غم که بر شاه دین رسیده                      تا حشر،سیه پوشد امامت

تاریخ نشان داده به عالم                                 کوفی ندارد رحم و مروت

آه...اشکی که آید بر این مصیبت                    هر قطره اش درّ و گوهر آمد

برخیز....

در سوگ آن قبله گاه حاجات                          ناله زند ارض و هم سماوات

بر آن که باشد خاک حریمش                             برتر ز رکن و کعبه و میقات

آن کس که در قتلگاه خود کرد                         با ذات حق بین خون مناجات

آه...آمد به یادم آن لحظه ای که                                 در قتلگه بوی مادر آمد

برخیز....

در راه حق جان دادن چه زیباست                      ما را همین از ایزد تمناست

یا رب کرم کن فیض شهادت                              کین ذکر،مرا هر روزه آواست

گر در ره حق قدم گذاریم                             هر روزه ی ما را روز عاشوراست

آه...جانم فدای آن عاشقی که                             در محضر دلبر بی سر آمد

برخیز....

زینب که عین است و شین و قاف است             عصمت به گرد او در طواف است

در وادیِ یاریّ امامش                                     او بر همه خوبی ها مطاف است

او همچو مادرِ شهیده اش                             سر چشمه ی پاکی و عفاف است

آه...ای وای که بهر دفع فتنه                                      از ظلم عدو بی معجر آمد

برخیز...

ای کریم کریما حسین جان         لاله ی سرخ زهرا(س) حسین جان

ما همه سائل کوی عشقیم         فَتَصَدّق عَلَینا حسین جان

ای رکن ایمان ما    ای دین و قرآن ما    ای بهتر از جان ما

یا سیدی یا مظلوم....

چِشمم از ماتم تو پر آبه     درد من از غمت بی حسابه

صدقه بر گداها ثوابه   تحت قُبّت دعا مستجابه

آه،یا حسین یا مولا   آه،ذکر عرش اعلی   آه،کربلا کربلا

یا سیدی یا مظلوم....

 *************************

حضرت مسلم(ع)

ای گل یاس و ریحان زهرا(س)        یوسف ملک کنعان زهرا(س)

کوفیان جمله در فکر جنگند    ره عوض کن شها جان زهرا(س)

آه کوفه غرق ننگه   آه کارشون نیرنگه   آه رزق زینب سنگه

یا سیدی یا مظلوم...

بر لبم آه سرد ولایت    قلب من کوه درد ولایت

رهبرا کن نظر بر سفیرت   که شده کوچه گرد ولایت

آه از غمت بشکستم    آه از سبویت مستم    آه سر به دارت هستم

یا سیدی یا مظلوم....

ای کریم کریما.......

****************************** 

ورود به کربلا

موسم محشر نینوا شد     قلب زینب به غم مبتلا شد

خیمه اشک زهرا(س) به پا شد      قافله وارد کربلا شد

آه با دو دست سقا     آه خیمه ها شد برپا     آه ناله دارد زهرا(س)

آه ای غریب مادر...

 ناله دارد فلک تا قیامت     از غریبی فرزند حیدر

دخت زهرا(س) به محمل نشسته    گرد او عون و عباس و اکبر

آه ای امان از آن دم     آه از هجوم ماتم    آه زینب و نامحرم

یا سیدی یا مظلوم...

ای کریم کریما....

********************** 

حضرت رقیه(س)

گشته ویرانه امشب چراغان      شد خرابه پر از عِطر جانان

در کف عمه آیینه قرآن          ماه من آمده کنج ویران

آه لاله گون حنجرم    آه ای دل و دلبرم    آه یار بی پیکرم

یا اَبتا یا مظلوم....

دل به عشق تو گردیده زنجیر    مونسم ناله و آه شبگیر

هستم از زندگی ای پدر سیر    کربلا تا خرابه شدم پیر

آه ای پدر افسردم     آه همچو گل پژمردم    آه بسکه سیلی خوردم

یا ابتا یا مظلوم...

ای کریم کریما...

 ***************************

طفلان حضرت زینب(س)

ما دو رزمنده ی راه عشقیم      فانی و والهِ ماه عشقیم

هر دو سرباز راهِ ولایت    هر دو دلداده ی شاه عشقیم

آه هر دو جان بر لبیم   آه یاور مکتبیم    آه لاله زینبیم

یا سیدی یا مظلوم...

پدر ما مدینه به ما گفت    که بمانیم فقط یاور تو

داده بر ما شب سرخ عاشور    درس جنگ آوری خواهر تو

آه ای غریب و تنها   آه بده یابن الزهرا(س)    آه اذن میدان ما را

یا سیدی یا مظلوم...

ای کریم کریما...

*************************** 

حضرت عبدالله ابن الحسن(ع)

درد تو آتشی شد به سینه       آخرِ کار عاشق همینه

شده آغوش تو قتلگاهِ         یادگار غریب مدینه

آه منکه عبداللهم     آه در مثل چون ماهم  آه یار ثاراللهم

یا سیدی یا مظلوم...

بر عمو بوده ام نور دیده    قامت صبر من شد خمیده

شد به راه دفاع از ولایت   دست من چون ابوالفضل بریده

آه عاشق بی دستم    آه با شهادت مستم    آه کربلایی هستم

یا سیدی یا مظلوم...

ای کریم کریما...

 ******************************

حضرت قاسم ابن ال

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : چهار شنبه 17 مهر 1392برچسب:شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,اشعارمحرم,شعرمحرم,شب عاشورا,شعرمداحی,شعرسینه زنی شور(ویژه محرم),نوحه ,شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |