آتش به جان گلشن طاها فتاده است

غنچه غریب زیر قدم ها فتاده است

کوثر میان شعله آتش فتاده است

 زخمی باد حادثه طوبا فتاده است

بابا میان کوچه دلش پشت در مگر

مادر میان معرکه تنها فتاده است

دست فرشته ها همه از غم به صورت است

نقشی کبود بر رخ زهرا فتاده است

فضه برس به داد که مادرزدست رفت

جای درنگ نیست همین جا فتاده است

بازوی او بگیر و بزن آب بر رخش

از پا به راه یاری بابا فتاده است

بانو نشسته سینه زنان آه می کشد

تا ریسمان به گردن مولا فتاده است

آن كه بعد پدر در همه جا تنها بود

نور چشمان نبى، فاطمه زهرا بود!

گل مينوى بهشتى به جوانى پژمرد

 آن كه عطر نفسش، بوى خوش گلها بود

پاره جسم نبى را ز جفا آزردند

 مأمن فاطمه، بيت الحزَن صحرا بود!

همه گفتند: على بعد وى از پا افتاد

كوه صبرى كه چنان ثابت و پابرجا بود!

تا جگر گوشه محراب خدا را كشتند

 چشم حيدر ز غمش يكسره خون پالا بود

رفت زهرا و على زآتش داغش همه عمر

 سوخت چون شمع سراپاى، اگر بر پا بود!

بارد از ديده خود خون جگر «جيرودى»

 بس كه آن ماتم جانسوز، توان فرسا بود

 (كاظم جيرودى)

امشب به نخل آرزويم برگ پيداست

 بر چهره زردم نشان مرگ پيداست

امشب مرا در بستر خود واگذاريد

 بيمار بيت وحى را، تنها گذاريد

دوران هجرم رو به اتمامست امشب

خورشيد عمرم بر لب بامست امشب

چون روز آخر بود، كارِ خانه كردم

 گيسوى فرزندان خود را شانه كردم

ديدى چه حالى در نمازم بود اَسْما؟!

 اين آخرين راز و نيازم بود، اَسْما!

آخر نگاه خويش را، سويم بيفكن

 مى خوابم اينك، پرده بر رويم بيفكن

ديدى اگر خامش به بستر خفته ام من

 راحت شدم، پيش پيمبر رفته ام من!

شب ها برايم بزم اشك و غم بگيريد

در خانه آتش زده، ماتم بگيريد!

از من بگو با زينب آزاده من

 برچيده نگذارد شود سجّاده من

من رفتم امّا، يادگارم ـ زينب ـ اين جاست

 روح مناجات و دعايم، هرشب اين جاست

******

آنشب كه شب ، از صبح محشر تيره تر بود

آنشب كه از ان ، مرغ شب هم بى خبر بود

آنشب كه رخت غم به مه ، پوشيده بودند

آنشب كه انجم هم سيه پوشيده بودند

آنشب كه خون از دامن مهتاب مى ريخت

اسما براى غسل زهرا عليه السلام اب مى ريخت

آنشب خد داند خداداند كه چون بود

قلب على زندانى فرياد و خون بود

طفلى گرفته استين دانم به دندان

تا ناله خود را كند در سينه پنهان

آنشب امير المومنين با اشك ديده

مى شست تنها پيكر يار شهيده

مى شست در تاريكى شب مخفيانه

گه جاى سيلى گاه جاى تازيانه

صد بار از رفت و دست از خويشتن شست

تا جان خود را در درون پيرهن شست

مى شست جسم يار خود ارام و خاموش

مى كرد بر دستش نگه طفلى سيه پوش

خود در كفن پيچيد ان خونين بدن را

خونين بدن نه ! بلكه جان خويشتن را

چشم از نگه ، لب از نوا، ناى از سخن بست

بگشود دست حسرت و بند كفن بست

ناگه فتاد ان تيره كوكب را نظاره

برگرد ماه خويش ، لرزان دو ستاره

دو گوشوار غم ز هوش افتاده بودند

بر خاك تنهايى خموش افتاده بودند

دو جوجه در اشيان بى اشيانه

دو بلبل خاموش مانده از ترانه

از بى كسى دو بال درهم برده بودند

گويى كنار جسم مادر مرده بودند

داغ دل مولا دوباره گشت تازه

ريحانه ها را خواند پاى ان جنازه

كاى گوشه گيران شب غربت بياييد

آخر وداع خويش ، با مادر نماييد

ان پر شكسته طايران از جا پريدند

افتادن و خيزان جانب مادر دويدند

چون جان شيرين جسم او در بر گرفتند

يك بوسه از ان لاله پرپر گرفتند

يكباره از عمق كفن اهى بر آمد

با ناله بيرون دستهاى مادر آمد

در قلب شب ، خورشيد خاموش مدينه

بگذاشت روى هر دو ماهش را به سينه

ناگه ندا آمد على بشتاب بشتاب

دو گوشوار عرش را درياب درياب

مگذار زهرا را چنين در بر بگيرند

مگذار روى سينه مادر بميرند

خيل ملك را رحمى از بهر خدا كن

زدست اهل مدینه چه خون جگر شده ام

زتیشه های خزان نخل بی ثمر شده ام

کسی غریبی من را چرا نمی فهمد

شکسته بال ترین مرغ خون جگر شده ام

یه غیر فضه کسی حال من نمی داند

که دید پشت در خانه بی پسر شده ام

من و فراق پدر باورم نمی آید

خمیده خسته شکسته پس از پدر شده ام

دو روز  پیش زنی آمد و نگاهم کرد

گرفت گریه اش از بس که مختصر شده ام

سید محمد جوادی

الهى! كوثرم كو؟ دلبرم كو؟

 گلم كو؟ هستى ام كو؟ گوهرم كو؟

على تنها و دلخون مانده افسوس

 يگانه مونس و تاج سرم كو؟

 (2)

الهى! كلبه ام را غم گرفته

 دل محزون من ماتم گرفته

شرار شعله هاى در نديدم

 گلم را خصم از دستم گرفته

(3)

الهى! سينه من كوى درد است

گلستان سرورم سرد سرد است

عزيزم فاطمه از رنج مسمار

 رخ مهتابى اش غمگين و زرد است

 (4)

الهى! دست من را بسته بودند

حريم خانه ام بشكسته بودند

به ضرب تازيانه آن جماعت

 تن مرضيه را آزرده بودند

 (5)

الهى! غمگسارم، سوگوارم

 شبست و طاقت رفتن ندارم

فلك با من سرسازش ندارد

بدون فاطمه نالان و زارم

*************

اى هماى ملكوتى! كه شكسته پر تو؟!

 كه به زير پر و بال ست ز محنت، سر تو!

اى بهارى كه شد از فيض تو، هستى خرّم

 گشته پژمرده چو پاييز چرا منظر تو؟!

ترجمان غم پنهانى و رنجورى توست

اين همه گريه اطفال تو بر بستر تو

سبب رنج و دواى تو ز من مى طلبند

 پرسش انگيزْ نگاه پسر و دختر تو

چهره از من ز چه پنهان كنى اى دخت رسول؟!

 عليّم من، پسرِ عمّ تو و همسر تو!

واى از آن لحظه و آن منظره طاقت سوز

 ديدن ميخ در و غرقه به خون پيكر تو

درد دل هاى تو با جسم تو شد دفن به خاك

 سوخت جان على از قصّه دردآور تو

 (تعجّبى همدانى «آواره»)

پدر زخم زبان بسیار خوردم

کتک از خصم بد کردار خوردم

میان کوچه های شهر،سیلی

همه از دشمن هم از دیوار خوردم

پدر زهرای تو حاجت روا شد

ببین مزد رسالت ون ادا شد

ببین باز و دست و سینه من

بلا گردان جان مرتضی شد

 **********

بر احوالم ببار ای ابر اشگ از آسمان امشب

که من با دست خودسازم گلم در گل نهان امشب

مکن ایدیده منع­ام گر بجای اشگ خونبارم

که میگریم من از هجران زهرای جوان امشب

حسن نالان حسین گریان پریشان زینبم از غم

چسان آرام بنمایم من این بی مادران امشب

نشینم تا سحرگه بر سر قبرت من دلخون

چو بلبل از فراقت سر کنم آه و فغان امشب

گرفتم آنکه برخیزم بسوی خانه برگردم

چگویم گر زمن خواهند مادر کودکان امشب

زمین با پیکر رنجیده زهرا مدارا کن

خدا! ز سوز دلم آگهى، كه جانم سوخت

دلم ز فرقت ياران مهربانم سوخت

چو ديد دشمن ديرينه، انزواى مرا

 ز كينه آتشى افروخت كآشيانم سوخت

هنوز داغ پيمبر به سينه بود مرا

 كه مرگ فاطمه ناگاه جسم و جانم سوخت

اميد زندگى و، يار غمگسارم رفت

 ز مرگ زودرسش قلب كودكانم سوخت

دمى كه گفت: على جان! دگر حلالم كن

 به پيش ديده ز مظلوميَش، جهانم سوخت

به حال غربت من مى گريست در دم مرگ

 ز مهربانى او، طاقت و توانم سوخت

گشود چشم و سفارش ز كودكانش كرد

 نگاه عاطفه آميز او، روانم سوخت

چو خواست نيمه شب او را به خاك بسپارم

 از اين وصيّت جانسوز، استخوانم سوخت

 (حسين فولادى)

پناه عالمى، درگاه زهراست

 بشر حيران، ز قدر و جاه زهراست

صراط او، صراط المستقيم است

 كه راه رستگارى، راه زهراست

تمام نور خورشيد نبوّت

نمايان از جمال ماه زهراست

على در شاهراه عشق و توحيد

هماره همدم و همراه زهراست

شرف، اين بس اميرالمؤمنين را

 كه مهرش در دل آگاه زهراست

به هرجا، شمع دانش، مى دهد نور

 ز نور علم دانشگاه زهراست

ز سوز گفته «عجل وفاتى»

 نمايان غصّه جانكاه زهراست

ز جور ظالمان، اظهار نفرت

 به صبح و شام، اشك و آه زهراست

اگر مخفى بُود، قبرش عجب نيست

كه رمز نام «سرّ اللّه» زهراست

صداى شيون از هر سو بلند است

 كه ختم عمر بس كوتاه زهراست

بياييد اى گُنهكاران، بگرييم

 جلاى دل، غم دلخواه زهراس

 (حسانا) مى كشد اين غم على را

 كه او خانه، قربانگاه زهراست

*************

چرا مادر نماز خويش را بنشسته مى خواند؟!

 ز فضّه راز آن پرسيدم و گويا نمى داند!

نفَس از سينه اش آيد به سختى، گشته معلومم

 كه بيش از چند روزى پيش ما، مادر نمى ماند!

به جان من، تو لب بگشا مرا پاسخ بده فضّه!

كه ديده مادرى از دختر خود رو بپوشاند؟!

الهى! مادرم بهر على جان داد، لطفى كن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : سه شنبه 8 اسفند 1391برچسب:حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه, ,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه,اشعارحضرتمعصومه ,زینبیون رسالت ,زینبیون , هیئت زینبیون ,عکس تاریخی, شهرمشهد, امام رضا,جهان میهن,عکس تاریخی حرم امام رضا, شهرمشهد,عکس,شعر,شاعر,حضرت زهرا,متن اشعارفاطمیه ,فاطمیه,جهان میهن,حضرت فاطمه,دهه فاطمیه,شعر,اشعارمذهبی , دانلود نوحه ,سینه زنی ,مداحی ,تصاویر,عکس, همه نوع عکس ,خشکل ,زیبا ,سوپرعکس مشهد ,تصاویر,عکس ,عکاس, عکس تاریخی, شهرمشهد, امام رضا,جهان میهن,عکس تاریخی حرم امام رضا, شهرمشهد,عکس,شعر,شاعر,شعر,اشعارمذهبی , دانلود نوحه ,سینه زنی ,مداحی ,تصاویر,عکس, همه نوع عکس ,خشکل ,زیبا ,سوپرعکس مشهد ,تصاویر,عکس ,عکاس, عکس تاریخی, شهرمشهد, امام رضا,جهان میهن ,عکس تاریخی حرم امام رضا, شهرمشهد,عکس,شعر,شاعر,شعر,اشعارمذهبی , ,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |