حسین برات یه دنیا غمآوردم

گلام رو با خودمآوردم

ببخش كه هدیه كمآوردم

حسین

بخدا،امشب نیازبه روضهخون نداری،من فقط بهانه میخوام دستت بدم.

حسین ستاره ی عرشبرینم

بشنو صدای آتشینم

تو دست رد نزن بهسینه ام

حسین

بارون رحمت من

به خواهرت نزول كن

داداش به جون مادر

بچه هامو قبول كن

بنا به بعضی ازاقوال،دوتا عون و دوتا محمد كربلا بوده،یه عون و محمد برادرهای عبدالله جعفربودند،سنین اونها بالای بیست سال بوده،بنا بر بعضی از اقوال عون و محمد آقازادههای بی بی زینب سلام الله علیها،سنشون كم بوده،زیر پانزده سال،بعضی روایات دارهخانوم،اینها رو تو خیمه لباس نو به تنشون كرد،چشماشون رو سرمه كشید،به موهاشونشانه زد،به بدن هاشون عطر كشید،فرمود:حالا برید پهلو دایی تون،به دست و پاشبیوفتید،اجازه ی میدون بگیرید، مادر یادتون باشه،اگه دایی قبول نكرد،یادتوننره،دایی رو به چادر مادرم قسم بدید،

حسین برات یه دنیا غمآوردم

گلام رو با خودمآوردم

ببخش كه هدیه كمآوردم

حسین ستاره ی عرشبرینم

بشنو صدای آتشینم

تو دست رد نزن بهسینه ام

نقل اینه :خانوم زینبدستاشون رو گرفت: آوردشون جلوی خیمه آقا سید الشهداء فرمود: من تو نمیآم،شما بریداز دایی تون اجازه بگیرید من اینجا وایستادم،خود زینب بیرون ایستاده،هی میگهخدایا،نكنه من سهمی نداشته باشم،بچه ها رفتند تو و برگشتند،بی بی زینب دیدخرابند،چی شد مادر،سرشون رو انداختند پایین،گفتند:مادر دایی راضی نمیشه.راضی نمیشه!چطور؟دستبچه ها رو گرفت اومد تو خیمه ی ابی عبدالله،صدا زد،من و تو یه قرارایی با همداشتیم،چه طور وقتی نوبت اكبر میشه،فوری میگی برو،وقتی نوبت قاسم میشه،ولو سختراضی میشی،حالا كه نوبت من شده،نه تو كار میاری،باشه حسین،نمی دونید چقدر حسینگریه كرد.

نگاه به قدشون كن

ببین مرد نبردند

می خوان مثل خود من

دور سرت بگردند

اونیكه تو باید امشببا زینب بگی اینه،نشست كف خیمه:

حسین غریب مادر،حسینغریب مادر.....

حسین

بذار فدای اكبرت شن

غرق به خون برابرت شن

تا افتخار خواهرت شن

حسین

بذار نمك بریزم روزخم دلاتون

حسین

قول میدم این گل هایزیبام

اگه برن از جلو چشمام

از خیمه ام بیروننمیآم

حسین

همه ذكر و فكر زینبحسینه

غصه نخور غریبی

فدای نیم نگاهت

من و دوتا جوونم

اینجا میشیم سپاهت

می خوام دو یاس پرپر

میون گلزارت شن

 بذار بلاگردون

چشم علمدارت شن

یه زینبی میگیم،یهزینبی میشنویم،مشهوره،محال ممكن بود،زینب بخواد نمازی بخونه،نمازهای واجب و غیرواجب،حتماً قبل نماز باید میومد،یه چند دقیقه ای حسین رو تماشا میكرد،خوب كه سیرنگاه میكرد،حسین رو،بعد میرفت نماز میخوند،خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها،تازهخدا بهشون زینب رو داده،متوجه شدن ابی عبدالله از گهواره تا فاصله میگیره،زینبشروع میكنه گریه كردن،تا حسین بر میگرده،میخنده،تا حسین میره ضجه میزنه،ابیعبدالله كه كنار گهواره زینب راه میره،اگه میره چپ چشم زینب،دنبالش میره،حسین میادبه راست چشم زینب دنبالش میگرده،بی بی زهرا آمد،خدمت پیغمبر اكرم،عرضه داشت بابایا رسول الله عشق این دختر به داداشش حیرت انگیزه،عشق این خواهر به برادرش،شگفتآوره،پیغمبر شروع كرد گریه كردن،فرمود:فاطمه جان این دخترت شریك حسینه،این دخترتكربلا میره،اون روزی كه حسین كربلا میره با این خواهر،نه من هستم،نه تو هستی،نهباباش علی هست،نه برادش حسن،همه رو میكشن،این دختر و دستاشو به ریسمان ،روی شترهایبرهنه سوار،پیغمبر و فاطمه نشستند برا حسین گریه كردند،ای حسین.........صل اللهعلیك یا مولای یا مظلوم یا اباعبدالله

                         دانلود روضه1 روضه2

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : 1 فروردين 1387برچسب:شعرتخریب بقیع,سالروز تخریب بقیع ,اشعارتخریب بقیع ,بقیع,مدینه ,جهان میهن,زینبیونشعر,پایگاه شعربیت الائمه,بیت الائمه ,بیت الائمه مشهد,دانلودشعر,دانلودنوحه,سینه زنی ,اشعارمذهبی,اشعارمداحان کشوری,جهان میهن,مدح,اشعارشور,اشعارشاعران ,اشعارمداحان,بیت الائمه,دانلودنوحه تصویری,دانلودنوحه صوتی,شعر,اشعارمداحی,شعر,پایگاه شعربیت الائمه,بیت الائمه ,بیت الائمه مشهد,دانلودشعر,دانلودنوحه,سینه زنی ,اشعارمذهبی,اشعارمداحان کشوری,جهان میهن,مدح,اشعارشور,اشعارشاعران ,اشعارمداحان,بیت الائمه,دانلودنوحه تصویری,دانلودنوحه صوتی,شعر,اشعارمداحی,شعر,پایگاه شعربیت الائمه,بیت الائمه ,بیت الائمه مشهد,دانلودشعر,دانلودنوحه,سینه زنی ,اشعارمذهبی,اشعارمداحان کشوری,جهان میهن,مدح,اشعارشور,اشعارشاعران ,اشعارمداحان,بیت الائمه,دانلودنوحه تصویری,دانلودنوحه صوتی,شعر,اشعارمداحی,شعر,پایگاه شعربیت الائمه,بیت الائمه ,بیت الائمه مشهد,دانلودشعر,دانلودنوحه,سینه زنی ,اشعارمذهبی,اشعارمداحان کشوری,جهان میهن,مدح,اشعارشور,اشعارشاعران ,اشعارمداحان,بیت الائمه,دانلودنوحه تصویری,دانلودنوحه صوتی,شعر,اشعارمداحی,شعر,پایگاه شعربیت الائمه,بیت الائمه ,بیت الائمه مشهد,دانلودشعر,دانلودنوحه,سینه زنی ,اشعارمذهبی,اشعارمداحان کشوری,جهان میهن,مدح,اشعارشور,اشعارشاعران ,اشعارمداحان,بیت الائمه,دانلودنوحه تصویری,دانلودنوحه صوتی,شعر,اشعارمداحی,,شعرتخریب بقیع,سالروز تخریب بقیع ,اشعارتخریب بقیع ,بقیع,مدینه ,شعرتخریب بقیع,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

حسین برات یه دنیا غمآوردم

گلام رو با خودمآوردم

ببخش كه هدیه كمآوردم

حسین

بخدا،امشب نیازبه روضهخون نداری،من فقط بهانه میخوام دستت بدم.

حسین ستاره ی عرشبرینم

بشنو صدای آتشینم

تو دست رد نزن بهسینه ام

حسین

بارون رحمت من

به خواهرت نزول كن

داداش به جون مادر

بچه هامو قبول كن

بنا به بعضی ازاقوال،دوتا عون و دوتا محمد كربلا بوده،یه عون و محمد برادرهای عبدالله جعفربودند،سنین اونها بالای بیست سال بوده،بنا بر بعضی از اقوال عون و محمد آقازادههای بی بی زینب سلام الله علیها،سنشون كم بوده،زیر پانزده سال،بعضی روایات دارهخانوم،اینها رو تو خیمه لباس نو به تنشون كرد،چشماشون رو سرمه كشید،به موهاشونشانه زد،به بدن هاشون عطر كشید،فرمود:حالا برید پهلو دایی تون،به دست و پاشبیوفتید،اجازه ی میدون بگیرید، مادر یادتون باشه،اگه دایی قبول نكرد،یادتوننره،دایی رو به چادر مادرم قسم بدید،

حسین برات یه دنیا غمآوردم

گلام رو با خودمآوردم

ببخش كه هدیه كمآوردم

حسین ستاره ی عرشبرینم

بشنو صدای آتشینم

تو دست رد نزن بهسینه ام

نقل اینه :خانوم زینبدستاشون رو گرفت: آوردشون جلوی خیمه آقا سید الشهداء فرمود: من تو نمیآم،شما بریداز دایی تون اجازه بگیرید من اینجا وایستادم،خود زینب بیرون ایستاده،هی میگهخدایا،نكنه من سهمی نداشته باشم،بچه ها رفتند تو و برگشتند،بی بی زینب دیدخرابند،چی شد مادر،سرشون رو انداختند پایین،گفتند:مادر دایی راضی نمیشه.راضی نمیشه!چطور؟دستبچه ها رو گرفت اومد تو خیمه ی ابی عبدالله،صدا زد،من و تو یه قرارایی با همداشتیم،چه طور وقتی نوبت اكبر میشه،فوری میگی برو،وقتی نوبت قاسم میشه،ولو سختراضی میشی،حالا كه نوبت من شده،نه تو كار میاری،باشه حسین،نمی دونید چقدر حسینگریه كرد.

نگاه به قدشون كن

ببین مرد نبردند

می خوان مثل خود من

دور سرت بگردند

اونیكه تو باید امشببا زینب بگی اینه،نشست كف خیمه:

حسین غریب مادر،حسینغریب مادر.....

حسین

بذار فدای اكبرت شن

غرق به خون برابرت شن

تا افتخار خواهرت شن

حسین

بذار نمك بریزم روزخم دلاتون

حسین

قول میدم این گل هایزیبام

اگه برن از جلو چشمام

از خیمه ام بیروننمیآم

حسین

همه ذكر و فكر زینبحسینه

غصه نخور غریبی

فدای نیم نگاهت

من و دوتا جوونم

اینجا میشیم سپاهت

می خوام دو یاس پرپر

میون گلزارت شن

 بذار بلاگردون

چشم علمدارت شن

یه زینبی میگیم،یهزینبی میشنویم،مشهوره،محال ممكن بود،زینب بخواد نمازی بخونه،نمازهای واجب و غیرواجب،حتماً قبل نماز باید میومد،یه چند دقیقه ای حسین رو تماشا میكرد،خوب كه سیرنگاه میكرد،حسین رو،بعد میرفت نماز میخوند،خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها،تازهخدا بهشون زینب رو داده،متوجه شدن ابی عبدالله از گهواره تا فاصله میگیره،زینبشروع میكنه گریه كردن،تا حسین بر میگرده،میخنده،تا حسین میره ضجه میزنه،ابیعبدالله كه كنار گهواره زینب راه میره،اگه میره چپ چشم زینب،دنبالش میره،حسین میادبه راست چشم زینب دنبالش میگرده،بی بی زهرا آمد،خدمت پیغمبر اكرم،عرضه داشت بابایا رسول الله عشق این دختر به داداشش حیرت انگیزه،عشق این خواهر به برادرش،شگفتآوره،پیغمبر شروع كرد گریه كردن،فرمود:فاطمه جان این دخترت شریك حسینه،این دخترتكربلا میره،اون روزی كه حسین كربلا میره با این خواهر،نه من هستم،نه تو هستی،نهباباش علی هست،نه برادش حسن،همه رو میكشن،این دختر و دستاشو به ریسمان ،روی شترهایبرهنه سوار،پیغمبر و فاطمه نشستند برا حسین گریه كردند،ای حسین.........صل اللهعلیك یا مولای یا مظلوم یا اباعبدالله

                         دانلود روضه1 روضه2

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : 1 فروردين 1387برچسب:شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,شعرحضرت زهرا,شعرحضرت فاطمه,شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

اين شير بچه هاي من از نسل ِحيدرند

همزاد پاكي و كرم از خونِ جعفرند

در اوج خويش اگر چه به طيار ميرسند

اي رُكن ِ عشق من، به شما سجده ميبرند

رخصت دهيد لشكرِ طاغوت و جبت را

با ذكر يا عليمدد از پا در آورند

در عشق رفته اند به دائيِ ماهشان

آئينه هاي رزم علمدار ِ لشگرند

سوگند خورده اند كه قربانيت شوند

من مطمئنم آبرويم را نميبرند

شمشير بسته، مستِ كفن، تشنه ي وصال

بر جان خويش درد و بلاي تو ميخَرند

سهمي مرا ز داغ ِ جگر گوشه ها دهيد

اين دو اميدِ آبروي من به محشرند

تا زير كعبِ نيزه نيفتاده ام ز پا

بگذار تا به پاي تو از خويش بگذرند

دِق ميكنند معجر من جا به جا شود

حساس و غيرتي به سرانجام مادرند

اسباب خجلت است كريمانه كن قبول

اين دو ذبيح تحفه ي ناچيز ِ خواهرند

در ازدحام ِ نيزه و شمشيرها اگر

ديدي كه قطعه قطعه و در خون شناورند...

...دلخوش نكن به ياوري خواهرانه ام

پاها مرا ز خيمه برونم نميبرند

شرم ِحضوِر ِخواهر ِ خود را قبول كن

قربانيانِ اصغرِ خود را قبول كن

------

دید زینب چون به  دشت کربلا

گشته بی یاور حسینش از جفا

کرد بهر یاری آن ممتحن

هر دو طفل خویش را در بر کفن

بوسه زد از مهربانی رویشان

زد گلاب و شانه بر گیسویشان

آمد و آورد با افغان و آه

آن غزالان حرم را نزد شاه

گفت روزی کز مدینه با نوا

من شدم عازم به دشت کربلا

گفت عبدالله که چون دیدی ز کین

شد حسینت بی کس و یار و معین

اذن بنما حاصل آن شهریار

تا دو فرزندم کنندش جان نثار

یاری  او از دل و از جان کنند

در ره او جان خود قربان کنند

کرد اجاب این تمنا بی درنگ

دادشان رخصت پی میدان جنگ

آن غزالان از حرم بیرون شدند

حسین برات یه دنیا غم آوردم

گلام رو با خودم آوردم

ببخش كه هدیه كم آوردم

حسین ستاره ی عرش برینم

بشنو صدای آتشینم

تو دست رد نزن به سینه ام

حسین

بارون رحمت من

به خواهرت نزول كن

داداش به جون مادر

بچه هامو قبول كن

نگاه به قدشون كن

ببین مرد نبردند

می خوان مثل خود من

دور سرت بگردند

بذار فدای اكبرت شن

غرق به خون برابرت شن

تا افتخار خواهرت شن

حسین

قول میدم این گل های زیبام

اگه برن از جلو چشمام

از خیمه ام بیرون نمیآم

غصه نخور غریبی

فدای نیم نگاهت

من و دوتا جوونم

اینجا میشیم سپاهت

می خوام دو یاس پرپر

میون گلزارت شن

 بذار بلاگردون

چشم علمدارت شن

                     -----------

سینه زنی سنگین

            ما دو مرد رهیم        یار ثار اللهیم     در رهت جان دهیم    یا بن الزهرا

اذن میدان بده      شهد جانان بده          زاده زینبیم             یا ابن  الزهرا

محرم عشق تو در منا ییم              حا جیان ره کربلاییم   یا حسین یا حسین

ما اسیر توییم       تو اسیر خدا       ای شه کربلا یا ابن الزهرا

جان زهرا قسم    تحفه خواهرت       رد مکن از وفا یا  ابن  الزهرا

تاب تنهاییت را نداریم           کربلایی شویم جان سپا ریم

                                 یا حسین یا حسین

گر چه دیر آمدیم          سر به زیر آمدیم       نزد وجه خدا یا ابن الزهرا

ما فدا یی تو عاشق اکبریم         کشته هل اتی          یا ابن الزهرا

ما غلام ابو فاضل تو             زاده زینب و حا صل تو

ای برادر جان شوم                                                            من بلا گردان تو

دسته گلهایم شوند                                                          جملگی قربان تو

جان زهرا رد احسانم مکن                                      ای برادر دل پریشانم مکن

                                        یا اخا یاحسین یا حسین (2)

در میان دشمنان                                                  بس که دیدم غربتت

جای دستم دسته گل                                                       آورم بر بیعتت

روز عاشورا کنم یاد غدیر                                        بهر یاری دسته گلهایم بگیر

                                    یا اخا یا حسین یاحسین (2)

جسم گلهای مرا                                                  آورید از قتلگاه

می کشد روی زمین                                                         پایشان تا خیمه گاه

من نمی آیم برون از خیمه ها                                             تا نگردی شرمسارم اخا

                                    یااخا یا حسین یا حسین (2)

-

دید زینب چو برادر تنهاست                                                  بهر یاری برادر برخاست

دو جگر گوشة خود را طلبید                                                به موی هر دو پسر شانه کشید

روی بر حجت داور آورد                                             هر دو را نزد برادر آورد

                                    از تو سر در ره حق باختن است

                                    سهم من سوختن و ساختن است

دو جگر گوشه من منتظرند                                                 خبر از ما سوی مادر ببرند

ای برادر تو دوای دردم                                            با چه رویی به حرم برگردم

این دو گل هست به دوران ثمرم                               هدیه بفرست به سوی پدرم

گفت ای خواهر غم پرور من                                                بس بود داغ علی اکبر من

 گفت ای نور دو چشمان من                                               ای که هستی سرو سامان من

سینیه زنی تک

            گلهای خواهر ، گردیده پرپر                                      شد هدیه هایی ، بهر برادر

تنها نه گلها ، بلکه فدایت                                       دارو ندار هستی خواهر

                                    مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

از پشت پرده ، در خیمه دیدم                                              آید ز میدان، ای پور حیدر

بر روی دستت ، چون دسته گل                               گلهای سرخم، در خون شناور

                                                مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

بگرفتی از چه ، سر را به پایین                                            هرگز نبینم ، شرم تو دیگر

گفتم نیایم ، از خیمه بیرون                                                تا که نباشد ، شرمنده دلبر

                                    مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

یا رب نگردد ، از مَحرم خود                                                 شرمنده یک تن، تا روز محشر

روزی مدینه ، با حال خجلت                                                دیدم پدر را ، در پیش مادر

                                    مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

آن مام خسته ، پهلو شکسته                                            این دستت  بسته ، سردار خیبر

این با طنابی ، رو سوی مسجد                                           آن پشت در بود در خون شناور

                                    مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

آن ضربه ها که ، دشمن بر در زد                              در کربلا هم ، گشته مکرر

اینجا دوباره گردید نیلی                                          گلهای یاس آل پیمبر

                                    مظلوم حسینم ، مظلوم حسینم

گرچه برادر ، نیلو فرانم                                           گشته فدایت ، در پیش لشکر

سینه زنی شور

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : پنج شنبه 16 آبان 1392برچسب: [لينك ثابت] نويسنده : روابط عمومی هیئت زینبیون (س) | تاريخ : پنج شنبه 16 آبان 1392برچسب:طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,طفلان حضرت زینب,متن اشعارطفلان حضرت زینب,شعرطفلان حضرت زینب,بچه حای حضرت زینب,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,,اشعارطفلان حضرت زینب,اشعارمحرم,اشعارشب چهارم محرم,شب چهارم,, | نوع مطلب : <-CategoryName-> | ,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

حسین برات یه دنیا غم آوردم

گلام رو با خودم آوردم

ببخش كه هدیه كمآوردم

حسین

بخدا،امشب نیازبه روضهخون نداری،من فقط بهانه میخوام دستت بدم.

حسین ستاره ی عرشبرینم

بشنو صدای آتشینم

تو دست رد نزن بهسینه ام

حسین

بارون رحمت من

به خواهرت نزول كن

داداش به جون مادر

بچه هامو قبول كن

بنا به بعضی ازاقوال،دوتا عون و دوتا محمد كربلا بوده،یه عون و محمد برادرهای عبدالله جعفربودند،سنین اونها بالای بیست سال بوده،بنا بر بعضی از اقوال عون و محمد آقازادههای بی بی زینب سلام الله علیها،سنشون كم بوده،زیر پانزده سال،بعضی روایات دارهخانوم،اینها رو تو خیمه لباس نو به تنشون كرد،چشماشون رو سرمه كشید،به موهاشونشانه زد،به بدن هاشون عطر كشید،فرمود:حالا برید پهلو دایی تون،به دست و پاشبیوفتید،اجازه ی میدون بگیرید، مادر یادتون باشه،اگه دایی قبول نكرد،یادتوننره،دایی رو به چادر مادرم قسم بدید،

حسین برات یه دنیا غمآوردم

گلام رو با خودمآوردم

ببخش كه هدیه كمآوردم

حسین ستاره ی عرشبرینم

بشنو صدای آتشینم

تو دست رد نزن بهسینه ام

نقل اینه :خانوم زینبدستاشون رو گرفت: آوردشون جلوی خیمه آقا سید الشهداء فرمود: من تو نمیآم،شما بریداز دایی تون اجازه بگیرید من اینجا وایستادم،خود زینب بیرون ایستاده،هی میگهخدایا،نكنه من سهمی نداشته باشم،بچه ها رفتند تو و برگشتند،بی بی زینب دیدخرابند،چی شد مادر،سرشون رو انداختند پایین،گفتند:مادر دایی راضی نمیشه.راضی نمیشه!چطور؟دستبچه ها رو گرفت اومد تو خیمه ی ابی عبدالله،صدا زد،من و تو یه قرارایی با همداشتیم،چه طور وقتی نوبت اكبر میشه،فوری میگی برو،وقتی نوبت قاسم میشه،ولو سختراضی میشی،حالا كه نوبت من شده،نه تو كار میاری،باشه حسین،نمی دونید چقدر حسینگریه كرد.

نگاه به قدشون كن

ببین مرد نبردند

می خوان مثل خود من

دور سرت بگردند

اونیكه تو باید امشببا زینب بگی اینه،نشست كف خیمه:

حسین غریب مادر،حسینغریب مادر.....

حسین

بذار فدای اكبرت شن

غرق به خون برابرت شن

تا افتخار خواهرت شن

حسین

بذار نمك بریزم روزخم دلاتون

حسین

قول میدم این گل هایزیبام

اگه برن از جلو چشمام

از خیمه ام بیروننمیآم

حسین

همه ذكر و فكر زینبحسینه

غصه نخور غریبی

فدای نیم نگاهت

من و دوتا جوونم

اینجا میشیم سپاهت

می خوام دو یاس پرپر

میون گلزارت شن

 بذار بلاگردون

چشم علمدارت شن

یه زینبی میگیم،یهزینبی میشنویم،مشهوره،محال ممكن بود،زینب بخواد نمازی بخونه،نمازهای واجب و غیرواجب،حتماً قبل نماز باید میومد،یه چند دقیقه ای حسین رو تماشا میكرد،خوب كه سیرنگاه میكرد،حسین رو،بعد میرفت نماز میخوند،خانم فاطمه زهرا سلام الله علیها،تازهخدا بهشون زینب رو داده،متوجه شدن ابی عبدالله از گهواره تا فاصله میگیره،زینبشروع میكنه گریه كردن،تا حسین بر میگرده،میخنده،تا حسین میره ضجه میزنه،ابیعبدالله كه كنار گهواره زینب راه میره،اگه میره چپ چشم زینب،دنبالش میره،حسین میادبه راست چشم زینب دنبالش میگرده،بی بی زهرا آمد،خدمت پیغمبر اكرم،عرضه داشت بابایا رسول الله عشق این دختر به داداشش حیرت انگیزه،عشق این خواهر به برادرش،شگفتآوره،پیغمبر شروع كرد گریه كردن،فرمود:فاطمه جان این دخترت شریك حسینه،این دخترتكربلا میره،اون روزی كه حسین كربلا میره با این خواهر،نه من هستم،نه تو هستی،نهباباش علی هست،نه برادش حسن،همه رو میكشن،این دختر و دستاشو به ریسمان ،روی شترهایبرهنه سوار،پیغمبر و فاطمه نشستند برا حسین گریه كردند،ای حسین.........صل اللهعلیك یا مولای یا مظلوم یا اباعبدالله

                         دانلود روضه1 روضه2

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : 1 فروردين 1387برچسب:شب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحیشب چهارم محرم ,طفلان زینب,شعر,مداحی,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

عشق زينب با برادر جلوه اي ديگر گرفت

عشق بازي را به رسم عاشقي از سر گرفت

در مدار حق پرستي كو يكي زينب شناس

در مقام بندگي احراز از كوثر گرفت

سكّه عشق و محبت را به نام خويش زد

زان كه از مريم مقام قرب بالاتر گرفت

چادرش نور حجاب نُه فلك تعليم كرد

كي تواند دست دشمن از سرش معجر گرفت

حجر اسماعيل را در كربلا احداث كرد

او كه با قربانيانش سبقت از هاجر گرفت

گيسوي نو باوگان را شانه با لبخند زد

وقت رزم كودكان امداد از حيدر گرفت

تا نكاهد گوهر صبرش به ميدان عَمَل

در حرم دست توسّل سوي پيغمبر گرفت

با شهامت با شجاعت با وقار آمد به پيش

گَرد غربت را به كلّي از رخ دلبر گرفت

مادري را كرد ثابت ، خواهري را داد اوج

سر فرو افكند و باران از نگاه تر گرفت

التماس پر زِ احساس دلش سرشار شد

اذن ميدان رفتن از فرمانده ي لشكر گرفت

يادِ ابراهيم (ع) داد اين گونه قرباني كند

امتحان داد اول و راه حرم آخر گرفت

تا به مرگِ كودكانش مطمئن گردد ز رزم

مادر رزمندگان در خيمه اي  سنگر گرفت

دل بسته ام مرا ز سر خویش وا مکن

از من مرا جدا کن و از خود جدا مکن

هرگز نگویمت که بیا دست من بگیر

گویم گرفته ای ز عنایت رها مکن

من با تو پیش از آمدنم آشنا شدم

ای آشنا مفارقت از آشنا مکن

تنها بود به دست تو طومار جرم من

این مشت بسته را به بر خلق وا مکن

درمان درد من نبود غیر درد عشق

این درد را ز لطف بیفزا دوا مکن

در من اگر سعادت ترک خطا نبود

در تو کرامت است تو ترک عطا مکن

خواهی اگر ز لطف به من اعتنا کنی

دیگر به کثرت گنهم اعتنا مکن

نزد کریم فرق ندارند خوب و بد

یکجا قبول کن همگان را سوا مکن

عمری به زخم تیر بلا سینه ام بسوز

آنی به هجر خویش مرا مبتلا مکن

«میثم» اگر ترک تن و ترک جان کنی

ترک محبت علی مرتضی مکن

قامت کمان کند که دوتا تیر آخرش

یک دم سپر شوند برای برادرش

خون عقاب در جگر شیرشان پر است

از نسل جعفرند و علی این دو لشکرش

این دو ز کودکی فقط ایینه دیده اند

آیینه ای که آه نسازد مکدرش

واحیرتا که این دو جوانان زینبند؟

یا ایستاده تیغ دو سر در برابرش

با جان و دل دو پاره جگر وقف می کند

یک پاره جای خویش و یکی جای همسرش

یک دست گرم اشک گرفتن ز چشمهاش

مشغول عطر و شانه زدن دست دیگرش

چون تکیه گاه اهل حرم بود و کوه صبر

چشمش گدازه ریخت ولی زیر معجرش

زینب به پیشواز شهیدان خود نرفت

تا که خدا نکرده مبادا برادرش…

زینب همان شکوه که ناموس غیرت است

زینب که در مدینه قرق بود معبرش

زینب همان که فاطمه از هر نظر شده است

از بس که رفته این همه این زن به مادرش

زینب همان که زینت بابای خویش بود

در کربلا شدند پسرهاش زیورش

گفتند عصر واقعه آزاد شد فرات

وقتی گذشته بود دگر آب از سرش…

طفلان حضرت زینب(س)

نام زهرا اذن میدان می دهد

رخصتِ كوی شهیدان می دهد

هركه نام فاطمه بر لب كند

اقتدا بر سیره ی زینب كند

چونكه زینب شد ز یاری نا امید

سیره ی بابای خود را برگزید

مرتضی با نام زهرا زنده بود

با ولای فاطمه، رزمنده بود

رمز او چون ذكر یا زهرا شود

زینب اینجا زینت بابا شود

لحظه ی رزمندگیِ نوگلان

كرد یاد مادر رزمندگان

یك توسّل در میان خیمه داشت

یك توكّل در مسیر جبهه داشت

نوگلان خویش را تشجیع كرد

نور را در قلبشان توزیع كرد

هر دلی را شور و شینی می شود

از دَم زینب حسینی می شود

چون دل افسردشان را زنده ساخت

از دو آقا زاده دو رزمنده ساخت

یاد تعلیمات اكبر كرد و بعد...

فكر تجهیزات آخر كرد و بعد...

شعله بر بال و پرِ پروانه زد

گیسوی رزمندگان را شانه زد

ناگهان در دستشان شمشیر داد

گوئیا طعمه به دست شیر داد

بچه شیرانِ علی را پیش خواند

آخرین راز و نیاز خویش خواند

آخرین فصلی كه مادر داد درس

رمز یا زهرا به طفلان بود و بس

نام زهرا اذن میدان شد كنون

درس آخر بود با عشق و جنون

گفت : هرگز بر نمی تابید ننگ!

بر نمی گردید از میدان جنگ!

رزمشان را كرد از خیمه رَصد

با دعا می داد بر آنان مدد

رزمشان را گاه تحسین می نمود

پیچ و تاب تیغشان را می ستود

هر طرف رزم و رجز انگیختند

چند گردان را بهم می ریختند

گاه عون از خود حماسه آفرید

گه محمد تیغ بر جان می خرید

صیحه ی نعم الامیر احساس شد

بانیِ تشویقشان عباس شد

لشگر كوفه چو عاجز شد ز رزم

حربه ی دیرینه اش را كرد عزم

دور زد مه پارگانِ جبهه را

در عزا بنشاند ناگه خیمه را

دید مادر آن دو نور دیده را

هر دو تا نعش ز هم پاشیده را

گفت ای هستی فنایت یا حسین

نو غلامانم فدایت یا حسین

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : چهار شنبه 10 مهر 1392برچسب:شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,اشعارمحرم,شعرمحرم,شب عاشورا,شعرمداحی,شعرسینه زنی شور(ویژه محرم), طفلان حضرت زینب,شب چهارم محرم ,شعرشب چهارم محرم,نوحه ,شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

جاده ی عشق صبح روز دهم
پیچ و خم دار و تنگ تر می شد
وقت آغاز رونمایی از
دو هدیّه ، دو تا پسر می شد

با دو تا دست مادری آنگاه
هدیه ها را تمیز و خوش رو کرد
خوب پیچید مثل دسته ی گل
سیر بوسید و باز هم بو کرد

یادش آمد مدینه آن روزی
که دو چشمش اسیر خواب شد و..
ابری از عشق در مقابل او
سپر تیغ آفتاب شد و ..

ابر آمد ...به باغ چشمانش
قطره هایی ز عشق نازل کرد
خود او هم درست یادش نیست
از کجا عشق خانه در دل کرد ؟

آنچنان ریشه زد محبت او
که جدایی هنوز ممکن نیست
نه ، بدون برادرش هرگز
یک ..دو ..شاید..سه روز ممکن نیست

تازه انگار جشن میلاد است
که برایش هدیه آورده
دو گل از باغ قلب خود زینب
چیده امروز پیشکش کرده

هدیه ها کوچک اند اما او
هر چه بود و نبود می آورد
تا قبولش کند قسم هایی
جنس یاس کبود می آورد

هدیه ها را به دست او می داد
عشق با التهاب جاری بود
باغبان ماند با دو گل چه کند
وقت طوفان و جان نثاری بود
......
باد می آمد و میان خیام
با خودش التهاب می آورد
بوی پیراهنی که خونین بود
بوی شهد گلاب می آورد

کنج خیمه نشسته بود هنوز
نه به دنبال لاله ها می رفت
توی فکرش غروب دنبال
رد پای سه ساله ها میرفت
------------

این دو سرباز جوان رزم آورند

هر دو ابن الجعفر ابن الحیدرند

دو وجیها عند ربک دو عزیز

میوه ی دل نور چشم حیدرند

دو چکیده آیه ی قرآن حق

دو اثر از مکتب پیغمبرند

این دو مشتاق صعود آسمان

در حقیقت بالهای جعفرند

تنفقوا مما تحبون منند

گر هر دو ریزه خوار اکبرند

وارث اسما وزهرایند ،آه

یادگار گلشنی نیلوفرند

می خورم سوگند بر اشک رباب

پیشمرگان علی اصغرند

با همه لب تشنگی بنگر اخا

با شهامت قلب لشگر می درند

گو علمدارت ببیند رزمشان

هر دو شاگرد امیر لشگرند

تا که قتل تو عقب افتد اخا

تیر ها را بر سر وتن می خرند

توبه فکر من ولی من فکر تو

عاشقان دلواپس یکدیگرند

بوده امم بنت الشهید اخت الشهید

حالیا ام الشهیدم بنگرند

گر که افتادند بر روی زمین

جسمشان بگذار ، گر چه پر پر ند

زحمت تا خیمه آوردن مکش

این دو عاشق فداییان دلبرند

در میان کوفه تا بازار شام

روی نیزه حافظان مادرند

گرجه ناقابل ولی از لطف تو

آبروی زینبت در محشرند

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : چهار شنبه 10 مهر 1392برچسب:شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,اشعارمحرم,شعرمحرم,شب عاشورا,شعرمداحی,شعرسینه زنی شور(ویژه محرم),اشعارشب چهارم محرم,شعرطفلان حضرت زینب,طفلان حضرت زینب,نوحه ,شعر,اشعارسروده جهان میهن,شعرسینه زنی ,شعرمداحی,نوحه ,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |