یه گوشه ای می شینه ، با دل بی تاب و بی صبر

گریه می ریزه نم نم ، کنار چار صورت قبر

با دلی مجروح غم ، روی دوشش کوه غم ، زیر لب می گیره دم

ای وای حسین مظلوم

با نگاهی غرق خون ، ‌می شه هر شب روضه خون ، میگه ای وای از دلم

ای وای حسین مظلوم

هم نواش ، بارونی می شه آسمون مدینه وای

گریه کار هر روز ام البنینه وای

براش از علقمه می خونه سکینه وای

------------- ---------------

زینب براش می خونه ، مرثیة سرخ گودال

بی تاب ناله می شه ، تا حدی که میره از حال

میگه از مشک و علم ، میگه از دست قلم ، وقتی که شد علقمه

پر از بوی گل یاس

با عمود آهنین ، آسمون نقش زمین ... ، اما اومد فاطمه

کنار تن عباس

مثل کوه ، علمدار حرم که تا آخر خط وای

با لب تشنه ایستاده بود لب شط وای

به روی لباش اسم حسین بود فقط وای

یا ام البنین

من خادمه در خانه شاه ولایم
جارو کش صحن و سرای مرتضایم
من امدم اینجا نه از بهر عزیزی
من آمدم در خانه حیدر کنیزی
خدمتگزار کودکان مه جبینم
من مادر عباسم و ام البنینم
در چشم خود بحری ز خون اشک دارم
من خاطری بد از فرات و مشک دارم
غم نیست گر عباس را در خون کشیدند
یا اینکه با شمشیر دستش را بریدند
چشمش اگر زخمی است این تاوان عشق است
در جنت فردوس او مهمان عشق است
گر جسم او در علقمه شد پاره پاره
شادم که زهرا کرده ماهم را نظاره
تنها غمم اینست او آبی نیاوُرد
با رفتنش امید را از خیمه ها برد
تا هست این دنیا و من زنده هستم
از مادر اصغر بسی شرمنده هستم

روحِ وفا
ممنونم از تو مادر، من را تو پروراندي
شهد وفا و غيرت، بر جان من چشاندي
گفتي كه همچو بابا، از هر گُنه برّي باش
رفتي ميان ميدان، هميشه حيدري باش
من اين همه ادب را، درس از شما گرفتم
من از صفاي روحت، روحِ وفا گرفتم
از زحمت تو مادر، شد حالِ من خدايي
با شورِ تو ابالفضل، گرديده كربلايي
وقت وداع آخر، گفتي به شور و شين باش
در كربلا تو عباس، قربونيِ حسين باش
وقتي كه تو شنيدي، گشتم شهيد و عطشان
گفتي به شور و شوقي صد مرحبا پسر جان
تا ذكر يا حسينت، را من در جنان شنيدم
در پيش روي زهرا، كردي تو رو سفيدم

مذهب
بنال اي دل شب ام البنين است
شب تاب و تب ام البنين است
صداي قطره‌هاي آب لرزان
غم روز و شب ام البنين است
به طفلان حال عباس بگويد
وفا چون مذهب ام البنين است
ميان ناله‌ها امشب بنالد
ابالفضلم گلِ ام البنين است
اگر شد كار عباسش دليري
شجاعت مكتب ام البنين است
اگر عباس او باب كرم شد
سخاوت منسب ام البنين است
كتاب غيرت و عشق و شهادت
نمي از مشربِ ام البنين است

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : یک شنبه 1 ارديبهشت 1392برچسب:اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین , اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |

اشعاروفات حضرت ام البنین (س)

بدون ماه قـــدم مــــی زنم ســــــــــــحر ها را

گرفته اند از این آســــــــــــــمان قمر ها را

چقدر خاک ســرش ریخته است، معلوم است

رسانده است به خانم کســــی خبرها را

نگاه کن سر پیری چه بی عصــــــــــــــا مانده

گرفته اند از این قد کمان پســــــــــــرها را

چه مشکل است که از چهار تا پسرهــــــایش

بیاورند برایش فقط سپـــــــــــــــــرهـــــا را

نشسته است سر راه و روضـــــــه می خواند

که در بیاورد آه آه رهگذرهــــــــــــــــــــا را

ندیده است اگر چه ولی خـــــــــــــــــــبر دارد

سر عمود عوض کرده شکل سرهــــــــا را

کنـــــــــــــار آب دو تا دست بر روی یک دست

رسانده است به ما خانم این خبرهــــــا را

بشیر آمد و گفتی که از حسین بــــــــــــــــگو

ز عون دم زد و گفتی که از حسین بــــــگو

ستاره بودی و  یکدفعه آفتاب شــــــــــــــــدی

برای خانه مولا که انتخاب شـــــــــــــــــدی

به خانه ولی الله اعظم آمـــــــــــــــــــــــدی و

دلیل عزت قوم بنی کلاب شـــــــــــــــدی

به جای اینکه شَوی مُدعیه همســــــــری اش

کنیز حلقه به گوش ابوتراب شــــــــــــدی

تنور خانه حیدر دوباره گرم شــــــــــــــــــــد و

برای چرخش دستار انتخاب شـــــــــــدی

چهار تا پســـــــــــــــــــر آوردی برای عــــلی

که جای فاطمه ام البنین شــــــــــــــــدی

دلت همیشه چنین شوهری دعا می کـــرد

تو مثل حضرت صدیقه مستجاب شـــــدی

اگر چه ضرب غلافــــــــــی به بازویت نگرفت

میان کوچــــــــــــه به دیوار زانویت نگـرفت

تو را به قصد جسارت کســـــی اسیر نکرد

به چادر عربیـــــــــــــــــه تو خار گیر نکرد

تو را که فرق عــلی دیده ای و خون حسن

به غیـــــــــــر کرب و بلا هیچ چیز پیر نکرد

به احتـــــــــــــرام همــــــان تکه بوریا دیگر

زمین خـــــــــــــانه تو نیـــــت حصیر نکرد

از آن زمــــــــــان که شنیدی خزان گلها را

هــــــــــــــــوای کوی تو باغ دلپذیر نکرد

چه خوب شــــــــــد که نبودی کربلا بینی

که دست دشمن دون رحم بر صغیر نکرد

به نعـــــــــــــــــــل تازه گرفتند تا بدنها را

السلام عليكِ يا زوجة ولى الله، السلام عليكِ يا زوجة امير المؤمنين، السلام عليكِ يا ام البنين، السلام عليكِ يا ام العباس ابن امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام، رضى الله تعالى عنك وجعل منزلكِ وماواكِ الجنه ورحمة الله وبركاته ...

*******************************

قطعه و مفرد

رخسار
پيش رخسارم اگر خورشيد مهتاب من است
مادرم ام البنين است علي باب من است

رباعي و دوبيتي

دعا
امشب عزا گرفته‌ي غوغاي مادرم
هستم خموش و گوش به آواي مادرم
گر منصبم چنين شده «سقاي تشنه لب»
اين است مرحمت از دعاهاي مادرم

اشعار عروضي

روحِ وفا
ممنونم از تو مادر، من را تو پروراندي
شهد وفا و غيرت، بر جان من چشاندي
گفتي كه همچو بابا، از هر گُنه برّي باش
رفتي ميان ميدان، هميشه حيدري باش
من اين همه ادب را، درس از شما گرفتم
من از صفاي روحت، روحِ وفا گرفتم
از زحمت تو مادر، شد حالِ من خدايي
با شورِ تو ابالفضل، گرديده كربلايي
وقت وداع آخر، گفتي به شور و شين باش
در كربلا تو عباس، قربونيِ حسين باش
وقتي كه تو شنيدي، گشتم شهيد و عطشان
گفتي به شور و شوقي صد مرحبا پسر جان
تا ذكر يا حسينت، را من در جنان شنيدم
در پيش روي زهرا، كردي تو رو سفيدم

مذهب
بنال اي دل شب ام البنين است
شب تاب و تب ام البنين است
صداي قطره‌هاي آب لرزان
غم روز و شب ام البنين است
به طفلان حال عباس بگويد
وفا چون مذهب ام البنين است
ميان ناله‌ها امشب بنالد
ابالفضلم گلِ ام البنين است
اگر شد كار عباسش دليري
شجاعت مكتب ام البنين است
اگر عباس او باب كرم شد
سخاوت منسب ام البنين است
كتاب غيرت و عشق و شهادت
نمي از مشربِ ام البنين است

شرحه
اين صداي ناز عباسِ من است
نغمه‌هاي راز عباسِ من است
شرحه بر بيت خموشم مي‌رسد
باز تكبيرش به گوشم مي‌رسد
آمده آهِ ابالفضلم به گوش
مشك دارد گه به دندان گه به دوش
ناله با اين گريه‌هايم مي‌كند
آمده مادر صدايم مي‌كند!
من دعا بي قدر و بي حد گويمت
اي ابالفضلم خوش آمد گويمت
آمدي مادر فداي موي تو
پس چرا خاكي شده گيسوي تو؟
گو مگر روي زمين افتاده‌اي؟
گو مگر از صدر زين افتاده‌اي؟
كار مادر اشك مجنوني شده
چشم عباسم چرا خوني شده؟
چنگ خود كي پاي زلفانت زده؟
تير كين كي بر دو چشمانت زده؟
با دو دستت دست مادر را بگير
تا كشم از چشم شهلاي تو تير
واي عباسم دو دستانت كجاست؟
بازوان همچو مردانت كجاست؟
مادرت شد سرفراز جنگ تو
علقمه شد عرصه‌ي آهنگ تو
من شنيدم از وفا و غيرتت
دور تو گردم فداي هيبتت
من شنيدم طعنه بر رشكت زدند
مادرم تا تير بر مشكت زدند
من شنيدم بي دو دست از روي زين
اي گلم با صورت افتادي زمين
دامن زهرا سرت بگرفته است
آه! زهرا در برت بگرفته است
بانويم از غم رهايت كرده است
فاطمه مادر صدايت كرده است
حاجي من حج تو باشد قبول
اجر تو با دست زهراي بتول
آمدي اين دل حزين با خود ببر
مادرت ام البنين با خود ببر

اشعار نو

در حال آماده سازي ...

ذكر و سرود

تسليت
دل به غصه شد قرين
در غم ام البنين
واي از اين غوغا ـ تسليت مولا
اي ابالفضل حزين
حالِ زار ما ببين
آه و واويلا ـ تسليت مولا
زاده‌ي ام البنين (2) يا ابوفاضل (2)
مي‌زند آتش به جان
ناله‌ي اربابمان
اي اميدِ ما ـ تسليت مولا
شرحِ مژگانِ تَرَت
دردِ دل با مادرت
اي همه نجوا ـ تسليت مولا
زاده‌ي ام البنين (2) يا ابوفاضل (2)
اي كه در تاب و تبي
در عزاي امشبي
مرغِ دلْ شيدا ـ تسليت مولا
هم ز غم زاري كني
هم عزاداري كني
مرزِ هر رؤيا ـ تسليت مولا
زاده‌ي ام البنين (2) يا ابوفاضل (2)

دامان
مادر به شور و شين است ـ ابالفضل (2)
در ذكرِ يا حسين است ـ‌ ابالفضل (2)
يا سيدي ابالفضل ـ ابالفضل ـ ابالفضل(2)
گويد كه زخمِ دل را خدايا تسلي
عباسِ نورِ عين است ـ ابالفضل (2)
يا سيدي ابالفضل ـ ابالفضل ـ ابالفضل(2)
با حالِ بي‌قراري به اشك و شراره
بر لب ذكر حسين و ابالفضل و داره
در فكر كربلا و شهيدان بنالد
گويد اي واي حسينم كه مادر نداره
يا سيدي ابالفضل ـ ابالفضل ـ ابالفضل(2)
وقت وداع مادر كه وقت سفر شد
شهرِ مدينه غرقِ عزا و شرر شد
مادر بر روي دامانِ عباسِ حيدر
چشمان خود ببست و كه عمرش به سر شد
يا سيدي ابالفضل ـ ابالفضل ـ ابالفضل(2)

شور و بحر طويل

ام البنين ـ ام البنين(2)
مادر خسته‌ي من، آمده‌ام كنارت، خيز و ز جا ببيني،‌ عباسِ با وقارت، بين جنان نشسته، فاطمه انتظارت، مانده به ره دو چشمش، حسينِ بي‌قرارت، آمده‌ايم كه مادر،‌ در بر تو بشينيم، با سه برادرانم،‌ گل ز رخت بچينيم، لحظه‌ي آخرت را، از غم تو بميريم، از شه كربلايي، جمله مدد بگيريم ...

ام البنين ـ مادرِ آقام ابالفضل (3)
من از غمِ بي مادريت در به درم ابالفضل
در اين عزا مولا ببين خونجگرم ابالفضل
لحظه‌ي انتظار داره ام البنين چه حالي
ذكر دو لب‌هاش مي‌خونه اي پسرم ابالفضل
* * *
تو اين عزاي مادرت ظرفِ‌ دلت لبالب
خون مي‌ريزه به دامنت با ذكرِ پاكِ يارب
چشمِ انتظارِ مادري ميونِ عرشِ اعلا
مهمون برات مي‌رسه از شهرِ مدينه امشب
* * *
آقام ابالفضلِ علي اي شاه و اي اميرم
اجازه‌اي بده آقا امشب و پر بگيرم
برم بگيرم تو بغل آيينه‌ي بقيع رو
تو روضه‌هاي مادرت جون بدم و بميرم

من آن کنیز خدایم که یار طاهایم

منم که مادر امّ الائمه زهرایم

به افتخار کنیزی مصطفی این بس

که من شریک نبی در نشاط و غمهایم

خداست شاهد حالم که من چه‏ها دیدم

اگر چه شاد ز یک عمر امتحانهایم

گهی به شعب ابی طالبم گواه بلا

گهی ستم کش اهل حجاز و بطحایم

اگر بهشت برین جایگاه شأن من است

برای اینکه به دنیا مطیع مولایم

ز نیش طعنه نمام‏های آل قریش

هنوز وارث درد و بلاست زهرایم

تمام هستی خود را به عشق بخشیدم

به عشق اینکه به بیت نبی است مأوایم

ولی چه زود شنیدم پس از من و احمد

حریم عشق بسوزد به دست اعدایم

ستم به فاطمه‏ام از قدیم عادت داشت

از آن زمان که به دل بود انیس غمهایم

همیشه فاطمه می‏گفت از درون با من

که من یگانه معین تو در بلاهایم

خدا گواه بسوزم از این که در غم و درد

نبود سایه من بر سر تو، ای وایم

مرا کفن ز بهشت آید ای خدای حسین

به تن زخمی من روح مداوا دادی

قوت قلب نبی جان مرا نا دادی

تلخی سنگ به لبخند تو شیرین می شد

غم دلواپسی ام را به دلت جا دادی

سالها عمر تو با زخم زبانها طی شد

پای من وقف شدی هست خودت را دادی

هیچ کس مثل تو ای خوب به من لطف نکرد

تو مرا زیر پر و بال خودت جا دادی

می روی قلب من از درد به خود می پیچد

بی کسی های مرا باز به غمها دادی

فکر تنهایی من بوده ای ای گل زیرا

همه عاطفه ات را تو به زهرا دادی

----------------------------------------------------------

مادر مرو که فاطمه ات زار و مضطر است

هجر تو قاتل من غمدیده دختر است

غصه مخور به حال پدر چونکه بعد تو

زهرای کوچک توبرایش چو مادر است

در سرزمین شعب ابی طالب از محن

اکنون ز اوج داغ و عزای تو محشر است

گویا که سال حزن برای پدر بود

این سال غم که با غم دنیا برابر است

بار سفر تو بستی و رفتی ولی بدان

کوتاه عمر دختر مثل کوثر است

وای از دمی که فاطمه ات را تو از بهشت

بینی میان شعله و در پشت یک در است

جرم تو هست یاری پیغمبر خدا

جرم من حزین به خدا عشق حیدر است

آنکه فکنده لرزه به جانم نظاره بر

چندین کفن بود که به دست پیمبر است

بعد از شمارش کفن این روضه ام شده

یک کودک بدون کفن داغ مادر است

نويسنده : خادم الرضا | تاريخ : یک شنبه 1 ارديبهشت 1392برچسب:اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین , اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین, اشعاروفات حضرت ام البنین ,ام البنین ,وفات حضرت ام البنین,مادرعباس,شعروفات ام البنین,,

| نوع مطلب : <-CategoryName-> |